kapoy to eida kai mou arese

Της Λιογέννητης


Ο Κωσταντής ο ομορφονιός, ο μικροκωσταντϊνος
μια μέρα. θέλησε να βγη να λαγοκυνηγήση,
και διάβαινε καμαρωτός απ' την πλατειά τη ρούγα.
Εκεί είδε τη Λιογέννητη με τετρακόσιαις σκλάβαις.
Σε κρεμεζιά τριανταφυλλιά ήταν ακουμπισμένη,
κ' είχε τα φρύδια τορνευτά, τα μάτια σα ζαφείρι,
και 'ς το μικρό το δάχτυλο είχε το δαχτυλίδι,
καλλιά λαμπε το δάχτυλο παρά το δαχτυλίδι.
Ωσάν την είδ' ο Κωσταντής, αφήνει το κυνήγι.
Κινάει να πάη 'ς το σπίτι του σα μήλο μαραμμένος.
Χωρίς θέρμη θερμάθηκε, χωρίς οριόν ερριάστη,
δίχως τον πονοκέφαλο έπεσε 'ς το κρεβάτι.
"Μάννα, ψυχή, μάννα, καρδιά, μάννα και το κεφάλι.
Μάννα, θολά είναι τα βουνά και θαμπερό το σπίτι.
-Γιε μου, καλά είναι τα βουνά και λαμπερό το σπίτι,
μα συ κορίτσι ναγαπάς κ' εκείνη δεν το ξέρει.
-Μάννα, την κόρη που είδα γω, άλλος να μη την πάρη.
Στείλε να κράξης άρχοντες και μητροπολιτάδες
να παν να κάμουν προξενειά, γυναίκα να την πάρω."
Στέλνει τρακόσιους άρχοντες και μητροπολιτάδες,
στέλνει τον άρχοντα Φωκά, στέλνει το Νικηφόρο,
στέλνει τον Πετροτράχηλο, που τρέμει η γης κι' ο κόσμος.

Εχτύπησαν οι άρχοντες την αργυρή την πόρτα.
"Ποιος χτύπησε 'ς την αργυρή πόρτα της μαυρομάτας;
-Ημείς είμεστε οι άρχοντες κ' οι μητροπολιτάδες,
ο Κωσταντής μας έστειλε δυο λόγια να σου πούμε.
-Ανοίξετε 'ς τους άρχοντες, 'ς τους μητροπολιτάδες!
Φέρτε τρακόσια στρώματα, φέρτε τρακόσια πεύκια,
για να καθίσουν οι άρχοντες κ' οι μητροπολιτάδες,
φέρτε Μονεβασιά κρασί, να πιουν οι αντρειωμένοι."
Εμπαίνουν τότε οι άρχοντες κ' οι μητροπολιτάδες,
και την ευρίσκουν κ' έπλεγε τ' ολόχρυσο γάϊτάνι.
Καθώς τους είδε η λυγερή επροσηκώθηκέ τους.
"Καλώς ήρθαν οι άρχοντες κ' οι μητροπολιτάδες,
φάτε και πιέτε, γέροντες, κ' εγώ 'ς τον ορισμό σας.
-Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε.
Προξενητάδες είμαστε κ' ήρθαμε να σου ποΰμε,
ο Κωσταντής μας έστειλε, τόμορφο παλληκάρι,
αν είναι θέλημα θεού, γυναίκα να σε πάρη."
Σαν τ' άκουσε η Λιογέννητη νεχτύπησε τα γέλοια.
"Για πήτε του του Κωσταντή, του μοσκαναθρεμμένου,
δε θέλω τον, δεν χρήζω τον, δεν καταδέχομαί τον.
Σαν έρθη η μάννα μ' απ' τη γης κι' ο κύρης μ' απ' τον άδη,
τα δυο μ' αδέρφια τα καλά από τον Κάτω κόσμο,
να σπείρουνε τη θάλασσα σιτάρι να καρπίση
χρυσάγανο, χρυσόσταχο και χρυσοκονδυλάτο,
και με τ' άργυροδρέπανα να μπουν να το θερίσουν,
κ' εις τον αφρό της θάλασσας να κάμουνε τ' αλώνι,
μηδέ και τάχυρο βραχή μηδέ και το σιτάρι,
μηδέ την πάχνη τ' αλωνιού αέρας να την πάρη,
τότε κ' εγώ τον Κωσταντή θα τόνε πάρω γι' άντρα,
και πάλι ναί, και πάλι όχι, και πάλι σα μου δόξη."
Σάν ηκουσαν οι άρχοντες κ' οι μητροπολιτάδες,
τους κακοφάνηκε πολύ κ' έσκυψαν το κεφάλι.
Κι' αυτή τότε τους έδωκε τ' ολόχρυσο γαϊτάνι.
"Όρίστε την πλεξίδα μου τον εδικό σας κόπο."

Εκίνησαν κ' επήγαιναν πικροί και μαραμμένοι,
κι' ο Κωσταντής καρτέρειγε 'ς την αργυρή του πόρτα.
"Καλώς ήρθαν οι άρχοντες με τα καλά τα λόγια.
-Κακώς ήρθαν οι άρχοντες με τα κακά τα λόγια.
Δε θέλει σε, δε χρήζει σε, δε καταδέχεταί σε.
Σαν έρθη η μάννα τς απ' τη γης κι' ο κύρης απ' τον άδη,
τα δυο τς αδέρφια τα καλά από τον Κάτω κόσμο,
να σπείρουνε τη θάλασσα σιτάρι να καρπίση
χρυσάγανο, χρυσόσταχο και χρυσοκονδυλάτο,
και με ταργυροδρέπανα να μπουν να το θερίσουν,
κ' εις τον αφρό της θάλασσας να κάμουνε τ' αλώνι,
μηδέ και τάχυρο βραχή, μηδέ και το σιτάρι,
μηδέ την πάχνη τ' αλωνιού αέρας να την πάρη,
τότε κι' αυτή τον Κωνσταντή θα τόνε πάρη γι' άντρα,
και πάλι ναι, και πάλι όχι, και πάλι σαν της δόξη."
Ό Κωσταντής σαν τ άκουσε μέγας καϊμός τον πήρε,
και ζήτησε και τόδωκαν τ' ολόχρυσο γαϊτάνι.
Πήγε να βρη τοις μάγισσαις που ξέρουν από μάγια.
Ωσάν τον είδε κ' έρχονταν της μάγισσας η κόρη,
"Μάννα μ', ο νιος οπ' έρχεται του κάμπου καβαλλάρης,
παίρνουν τα ρούχα του δροσιά και τα λυχνά του πάχνη,
'παίρνουν τα πασουμάκια του ανθούς από τα δέντρα,
κι' ο γύρος του προσώπου του για κόρη είναι θλιμμένος.
-'Σ τα μάγια γω γεννήθηκα, 'ς τα μάγια θα πεθάνω,

κ' εγώ δεν τόνε γνώρισα και συ τόνε γνωρίζεις;"
"Καλή σου μέρα, μάγισσα με την καλή σου κόρη.
Δεν έχεις μάγια της καρδιάς και μάγια της αγάπης,
να κάμης τη Λιογέννητη να ρθή 'ς την αγκαλιά μου;
-"Αν έχης πράμα τς αρεσιάς και πράμα του χεριού της,
θα κάμω τη Λιογέννητη να ρθή 'ς την αγκαλιά σου.
-Εγώ χω πράμα τς αρεσιάς και πράμα του χεριού της,
εγώ χω την πλεξίδα της, τ' ολόχρυσο γαϊτάνι.
-Σύρε άνοιξε την πόρτα σου και δέσε τα θηριά σου,
και κάθου και καρτερεί την να ρθή 'ς την αγκαλιά σου."
Και βγάνει από τον κόρφο της τρία μήλα μαραμμένα.
Το να ρήξε 'ς το τρίστρατο, να πάψουν οι διαβάταις,
τάλλο ρήξε 'ς τον ποταμό, να πάψουν τα ποτάμια,
το τρίτο ρήξ' 'ς τη λυγερή, να ρθή γυρεύοντας σε."

Το νά ρηξε 'ς το τρίστρατο και πάψαν οι διαβάταις,
τάλλό ρηξε 'ς τον ποταμό και πάψαν τα ποτάμια,
το τρίτο το φαρμακερό 'ς της λυγερής τς αγκάλαις.
Ως τό είδε η κόρη εσβήστηκε, ως το είδε δαιμονίστη.
Σαν ήρθαν τα μεσάνυχτα, τη σκότισαν τα μάγια.
"Μώρ' βάγιαις μου, μώρ' ντάνταις μου, μώρ' σκλάβαις του πατρός μου,
ανάψτε πράσινα κηριά και κόκκιναις λαμπάδες,
τι εσήμανε η Παντάνασσα, να πά' να προσκυνήσω.
-Κυρά ταρνίθια δε λαλούν, καμπάναις δε σημαίνουν,
κ' η εδική σου η εκκλησιά νε ψέλλει νε σημαίνει.
-Μπα του πατρός μου το ψωμί 'ς τα μάτια να σας πιάκη!
Κ' έτσι εσηκώθη μοναχή κ' εβήκε 'ς το σκοτάδι.
Μια δούλα δεν την άφηκε κι' από κοντά της πήγε.
Σαν έφτακε, σα ζύγωσε 'ς τη μέση από το δρόμο,
εκεί της ήρθε ολίγο ο νους κι' αρχίνησε να λέη.
"Ποιος είδε νήλιο από βραδύς κι' άστρι το μεσημέρι,
ποιος είδε τη Λιογέννητη να περπατή 'ς τους δρόμους,
ξεσκούφωτη, ξυπόλητη και ξεμαλλοπλεμένη;
-Εγώ είδα νήλιο από βραδύς κι' άστρι το μεσημέρι,
εγώ είδα τη Λιογέννητη να περπατή 'ς τους δρόμους,
ξεσκούφωτη, ξυπόλυτη και ξεμαλλοπλεμένη.
-Θέ μου, κι' αν είμαι καθαρή, κι' αν είμ' εγώ παρθένο,
άστραψε και μπουμπούνιξε, να χαλαστοϋν τα μάγια."
Άστραψε και μπουμπούνιξε, χαλάστηκαν τα μάγια.
Ο Κωοταντής ολονυχτίς καρτέρειγε 'ς το σπίτι,
κι' αυτού 'ς τα ξημερώματα το μαϋρο του σελλώνει.
"Ανάθεμα σε, μάγισσα, που μάγια δε γνωρίζεις!
-Σαν είν' η κόρη καθαρή, τα μάγια τί σου φταίνε;
Σύρε ξουρίσου φράγκικα, και ντύσου 'ς τα γυναίκεια,
γυναίκεια και χαιρέτησε κατά την ώρα που είναι,
και πες: Είμ' η ξαδέρφη σου από τον "Άη Δονάτο,
όπου πλουμί δεν ήξερα, κ' ήρθα πλουμί να μάθω."

Ξουρίστηκε 'ς τα φράγκικα και ντύθηκε γυναίκεια,
κ' εχτύπησε 'ς την αργυρή πόρτα της μαυρομάτας.
"Ποιος χτύπησε 'ς την αργυρή πόρτα της μαυρομάτας;
-Εγώ είμαι η ξαδέρφη σου από τον Άη Δονάτο,
οπού πλουμί δεν ήξερα κ' ήρθα πλουμί να μάθω.
-Καλώς ήρθ' η ξαδέρφη μου, μα γώ δε σε γνωρίζω,
και πούθεν είν' ο τόπος σου και πούθεν η γενιά μας;
-Αλάργα είν' ο τόπος μου κι' από κοντά η γενιά μας,
κ' εμείς εξεμακρύναμε κ' εχάθηκε η γενιά μας,
κ' εδώ με στέλνει η μάννα μου πλουμίδια να με μάθης.
-Μετά χαράς, ξαδέρφη μου, πλουμίδια να σε μάθω,
πλουμίδια και κεντίσματα κι' απ' ό,τι θέλει ο νους μου.
-Μετά χαράς, ξαδέλφη μου, πλουμίδια να σε μάθω,
πλουμίδια και κεντίσματα κι' ό,τι θέλει ο νους σου."

Σάν άρχισε και νύχτωνε, πήρε να σκοτεινιάση,
ο Κωσταντής σηκώθηκε τάχα πως θε να φύγη.
"Ενύχτωσε κ' έβράδιασε, πήρε να σκοτεινιάση,
πάν τα θηριά 'ς τοις κοίταις τους, ταηδόνια 'ς τοις φωλιαίς τους,
κ' εγώ το ξένο κ' έρημο απόψε που να μείνω;
-Μην πλήσσης, αξαδέρφη μου, και μένεις με τοις σκλάβαις.
-Εγώ του βασιλιώς παιδί, του βασιλιώς αγγόνι,
και τώρα με κατάντησες να μείνω με τοις σκλάβαις!
-Μην πλήσσης, αξαδέρφη μου, και μένεις με τοις δούλαις.
-Εγώ του βασιλιώς παιδί, του βασιλιώς αγγόνι,
και τώρα με κατάντησες να μείνω με τοις δούλαις!
-Μην πλήσσης, αξαδέρφη μου, και μένεις με τοις ντάνταις.
-Εγώ του βασιλιώς παιδί, του βασιλιώς αγγόνι,
και τώρα με κατάντησες να μείνω με τοις ντάνταις!
-Μην πλήσσης, αξαδέρφη μου, και μένεις με τοις βάγιαις!
-Εγώ του βασιλιώς παιδί, του βασιλιώς αγγόνι,
και τώρα με κατάντησες να μείνω με τοις βάγιαις!
-Μην πλήσσης αξαδέρφη μου, και μένομε τα δυο μας.
Ανάψτε, βάγιαις, τα κηριά, μουνούχοι, τοις λαμπάδες,
και στρώσετε την κλίνη μου τη λινομέταξή μου.
Βάλετε στρώμα ναργυρό, στρώμα μαλαματένιο,
βάλετε τα παπλώματα, τα υφάναν Ανεράδες
και τα υφαδιοπλουμίσασι του Δράκοντα οι κύραις,
και στρώστε πάτους βασιλκό, και πάτους μαντζουράνα,
και πάτους δεντρολίβανο να κοιμηθούμε αντάμα."
Ολονυχτίς κοιμούντανε σαν δυο γλυκά αδερφάκια,
και προς τα ξημερώματα σαν τάγρια πουλάκια.

Σαν έφεξε, ξημέρωσε, σαν ήρθε η άλλη η νύχτα,
"Μάννα, άνοιξε τοις πόρταις σου και δέσε τα θηριά σου,
γιατί θε νά ρθη η νύφη σου, θε νά ρθη η μαυρομάτα.
Ολίγος ύπνος μ' έπιασε και πάω για να πλαγιάσω,
κι' όντας θε νά ρθη η νύφη σου, να ρθής να με ξυπνήσης.
-Σύρε, παιδί μου, πλάγιασε κ' εγώ θα καρτερέσω,
κι' όντας θε να ρθη η νύφη μου θα ρθώ να σε ξυπνήσω."
Κ' εκείνη η σκύλα η άνομη δεν έκαμε όπως είπε,
μόν' έκλεισε την πόρτα της κ' έλυσε τα θεριά της,
κ' έβαλε ομπρός 'ς τη ρούγα της γούρνα φαρμακωμένη.

Επλάγιασε η Λιογέννητη 'ς τη αργυρή της κλίνη.
Σαν ήρθαν τα μεσάνυχτα, τη σκότισαν τα μάγια.
"Μώρ' βάγιαις μου, μώρ' ντάνταις μου, μώρ' σκλάβαις του πατρός μου,
ανάψτε πράσινα κηριά και κόκκιναις λαμπάδες,
τι εσήμανε η Παντάνασσα, να πάω να προσκυνήσω.
-Κυρά, ταρνίθια δε λαλούν, καμπάναις δε σημαίνουν,
κ' η εδική σου η εκκλησιά νε ψέλλει νε σημαίνει.
-Μπα τους πατρός μου το ψωμί 'ς τα μάτια να σας πιάκη!"
Κ' έτσι εσηκώθη μοναχή κ' εβήκε 'ς το σκοτάδι.
Μια δούλα δε την άφηκε κι' από κοντά της πήγε.
Σαν έφτακε, σα ζύγωσε 'ς τη μέση από το δρόμο,
εκεί της ήρθε ολίγο ο νους κι' αρχίνησε να λέη.
"Ποιος είδε νήλιο από βραδύς κι' άστρι το μερημέρι,
ποιος είδε τη Λιογέννητη να περπατή 'ς τους δρόμους,
ξεσκούφωτη, ξυπόλυτη και ξεμαλλοπλεμένη;
-Εγώ είδα νήλιο από βραδύς κι' άστρι το μεσημέρι,
εγώ είδα τη Λιογέννητη να περπατή 'ς τους δρόμους,
ξεσκούφωτη, ξυπόλυτη και ξεμαλλοπλεμένη.
-Θε μου κι' αν είμαι καθαρή, κι' αν είμ' εγώ παρθένο,
άστραψε και μπουμπούνιξε να χαλαστοϋν τα μάγια."
Δεν άστραψε, δε βρόντηξε, δε χάθηκαν τα μάγια.
Κι' αρχίνησε κ' εχτύπαγε του Κωσταντή την πόρτα.
"Άνοιξε, μάγισσας παιδί και μάγισσας αγγόνι,
μ' εβούρλισαν τα μάγια σου, κ' ήρθα κατά τ' εσένα.
-Ροκάνισε το σίδερο, σα σκύλα τη μαγγούρα,
και πιε νερό της γούρνας μου, κ' ύστερα να σ' ανοίξω.
-Άνοιξε, μάγισσας παιδί και μάγισσας αγγόνι,
μ' έβούρλισαν τα μάγια σου, κ' ήρθα κατά τ' εσένα.
-Ροκάνισε το σίδερο, σα σκύλα τη μαγγούρα,
και πιε νερό της γούρνας μου, κ' ύστερα να σ' ανοίξω."
-Άνοιξε, μάγισσας παιδί και μάγισσας αγγόνι,
μ' εβούρλισαν τα μάγια σου, κ' ήρθα κατά τ' εσένα.
-Ροκάνισε το σίδερο, σα σκύλα τη μαγγούρα,
και πιέ νερό της γούρνας μου, κ' υστέρα να σ' ανοίξω.
Ροκάνισε το σίδερο, σα σκύλα τη μαγγούρα,
κ' έπιε της γούρνας το νερό κ' έσκασε σαν το ψάρι.

Κι' αυτού 'ς τα ξημερώματα ο Κωσταντής ξυπνάει.
"Μάννα, δεν ήρθε η νύφη σου, δεν ήρθε η μαυρομάτα;
-Γιε μου, δεν ήρθε η νύφη μου, δεν ήρθε η μαυρομάτα."
Σαν εκατέβη ο Κωσταντής, σαν άνοιξε την πόρτα,
σαν είδε τη Λιογέννητη 'ς το δρόμο ξαπλωμένη,
ψιλή φωνίτσα νέβγαλε, ψιλή φωνίτσα βγάζει.
Σαν ήθελες, μαννούλα μου, νά χης και γιο και νύφη,
όντας σου πρωτοχτύπησε ας είχες της ανοίξη."
Χρυσό μαχαίρι νέβγαλε απ' αργυρό φηκάρι,
'ς τον ουρανό το πέταξε, μέσ' 'ς την καρδιά του πάει.

xronia mou polla
giortazwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww

gia ton joveno

Τα περασμένα καίγονται, στη λησμονιά πετάνε
Γίνονται αγιάτρευτες πληγές τις νύχτες και πονάνε
Στη λησμονιά σε πάνε…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Και τα χαράματα σαν ’ρθει.. με μια λαχτάρα η προσμονή
Θα’ναι μι’ αλλόκοτη χαρά, θα γίνει δίψα και φωτιά..
Θα’ναι μι’αλλόκοτη χαρά…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Απόψε, μη χαθείς…

Σ΄ένα χαρτί όλες οι πληγές
τις έγραψα για να΄ναι καθαρές
με κόκκινο βάζω αυτές που έχω από σένα
Έχω γεμίσει πολλές σελίδες
κι εσύ μου λες να έχω ελπίδες
ν΄αγαπηθούμε απ΄την αρχή
δε θα τ΄αφήσω να συμβεί

Τελευταία φορά τα δικά σου σκαλιά
ανεβαίνω και φτάνω στο τέρμα
πάλι φεύγω από΄δω μ΄ένα βήμα αργό
κι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα

Τ΄όνειρο τρέχει σαν το νερό
αχ και να ήταν καθαρό
δε φταις εσύ ούτε κι εγώ η μοναξιά μας φταίει
Του καθενός μας η καρδιά
άλλα τραγούδια λέει κρυφά
μη με μαλώνεις σαν παιδί
τώρα μαθαίνω απ΄τη ζωή

Τελευταία φορά τα δικά σου σκαλιά
ανεβαίνω και φτάνω στο τέρμα
πάλι φεύγω από΄δω μ΄ένα βήμα αργό
κι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα

kalhmera kalh ebdomada

Tι κοινό έχουν τα σπερματοζωάρια με τους δημόσιους υπαλλήλους;
Χιλιάδες τρέχουν αλλά μόνο ένα κάνει τη δουλειά!

Μπαίνει ένας βλάχος σ' ένα κατάστημα:
- Θέλου μια φουτουγραφική μηχανή!
- Με φλας; τον ρωτάει η πωλήτρια
- Γιατί, άμα σε φλίσου θα μτι δώσεις τζάμπα;

Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στην γυναίκα και στην μπαταρία;
Ότι η μπαταρία έχει και την θετική της πλευρά.

Γιατί έπλασε ο Θεός πρώτα τον Αδάμ;
Για να προλάβει να πει κι αυτός κάτι...

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να θυμάσαι τα γενέθλια της γυναίκας σου, είναι να τα ξεχάσεις μία φορά.

Πώς κρατάς ένα βλάκα σε αγωνία για μια μέρα;
Θα σου πω αύριο!

Τί βάζει μια γυναίκα στο κεφάλι της για να εντυπωσιάσει έναν άντρα;
Τα πόδια της.

Γιατί όλοι οι τυφώνες έχουν θηλυκό όνομα;
Γιατί έρχονται υγροί και φουριόζοι και φεύγουν παίρνοντας σπίτια και αυτοκίνητα!

Πώς λέγεται το SMS στα βλάχικα;
Σ´έστλα Μ´έστλεις Σι ξανάστλα.

- Τι αρχίζει από Π, είναι καμιά δεκαπενταριά εκατοστά και ευχαριστεί όλες τις γυναίκες;
- Το πεντακοσάευρω...

Μεθυσμένος σε σουβλατζίδικο:
- Ένα γύρο απ' όλα.
- Πίτα;
- Άσ ε, λιώμα

-Μπαμπά, μπαμπά στο σχολείο, με φωνάζουν μαφιόζο...
-Καλά, θα περάσω να το κανονίσω.
-Ωραία, κοίτα να φανεί σαν ατύχημα ε;

Ο σύζυγος στη γυναίκα του:
- Μωρό μου, δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω να τυραννιέσαι έτσι όλη μέρα στην κουζίνα.
Κλείσε την πόρτα!

Πώς αλλιώς λέμε το σαμπουάν Wash N Go;
Πλύς και Τσακίς.

Γιατί μια ξανθιά έχει στο ταβάνι της γραμμένη τη λέξη ΑΧ;
Για να μην ξεχνάει τα λόγια της.

Τι έχει κέρατα, ζει στο δάσος και μοιάζει με ρύζι;
Το πελάφι.

Τι είναι μπλε, κόκκινο και κίτρινο και βόσκει χορτάρι;
Το παρδαλό κατσίκι.

Τι έχει φουντωτή ουρά, τρώει κότες και φτερνίζεται;
Η Αλεψού.

Τι πετάει από άντρα σε άντρα, και από λουλούδι σε λουλούδι;
Η μελιτσούλα.

Eνας τύπος σε κακό χάλι, γεμάτος γρατσουνιές στο πρόσωπο και στο λαιμό , συναντιέται με έναν φίλο του.
Εκείνος ανήσυχος τον ρωτά :
- Μα καλά...Τί έπαθες ; είσαι χάλια.
- Aσε, θάψαμε χθες την πεθερά μου...
- Και καλά, τί είναι όλες αυτές οι γρατσουνιές ;
- Δεν ήθελε !!!

-Μαμά σήμερα που έκλεισα τα 16 μπορώ να φορέσω σουτιέν;
-Όχι Γιωργάκη.


Τι πιάνει μια γυναίκα μετά το σεξ;
Χώρο!

Ποιο είναι το πιο δύσκολο μουσικό όργανο;
Η φλογέρα, γιατί ενώ παίζεις πρέπει να φυλάς και τα πρόβατα!!!

Στον πόλεμο στέλνει ο στρατηγός έναν φαντάρο να μετρήσει τους εχθρούς.
-Πόσοι ήταν, τους μέτρησες;
-Ναι, είναι 504.
-Και πώς είσαι τόσο σίγουρος;
-Μέτρησα 4 μπροστά και καμιά πεντακοσαριά από πίσω τους.

Τι βρίσκεται πιο πάνω από τον Πήτερ Πάν;
Ο Πήτερ παραπάν

Τι πετάει και βρομάει;
Το σπουργυφτάκι!!

Από ποιά πρόβατα βγαίνει το αγνό παρθένο μαλλί;
Από αυτά που τρέχουν πιο γρήγορα από τον τσοπάνη

gia thn elena pou to afierwse

Theres a look on your face I would like to knock out
See the sin in your grin and the shape of your mouth
All I want is to see you in terrible pain
Though we wont ever meet I remember your name
Cant believe you were once just like anyone else
Then you grew and became like the devil himself
Pray to god I can think of a nice thing to say
But I dont think I can so fuck you anyway
You are scum, you are scum and I hope that you know
That the cracks in your smile are beginning to show
Now the world needs to see that its time you should go
Theres no light in your eyes and your brain is too slow
Cant believe you were once just like anyone else
Then you grew and became like the devil himself
Pray to god I can think of a nice thing to say
But I dont think I can, so fuck you anyway
Bet you sleep like a child with your thumb in your mouth
I could creep up beside put a gun in your mouth
Makes me sick when I hear all the shit that you say
So much crap coming out it must take you all day
Theres a space kept in hell with your name on the seat
With a spike in the chair just to make it complete
When you look at yourself do you see what I see
If you do why the fuck are you looking at me

Why the fuck why the fuck are you looking at me
(Repeat x 4)

Theres a time for us all and I think yours has been
Can you please hurry up cos I find you obscene
We cant wait for the day that youre never around
When that face isnt here and you rot underground
Cant believe you were once just like anyone else
Then you grew and became like the devil himself
Pray to god I can think of a nice thing to say
But I dont think I can so fuck you anyway

You're tearing me apart
Crushing me inside
You used to lift me up
Now you get me down

If I was to walk away
From you, my love
Could I laugh again?
If I walk away from you
And leave my love
Could I laugh again?
Again, again...

You're killing me again
Am I still in your head?
You used to light me up
Now you shut me down

If I was to walk away
From you, my love
Could I laugh again?
If I walk away from you
And leave my love
Could I laugh again?

I'm losing you again
Lacking me inside
I used to lift you up
Now I get you down

Without your love
You're tearing me apart
With you close by
You're crushing me inside
Without your love
You're tearing me apart
Without your love
I'm doused in madness
I can't lose the sadness
Can't lose the sadness

Can't lose the sadness

You're tearing me apart
Crushing me inside
Without your love
(you used to lift me up)
You're crushing me inside
(now you get me down)
With you close by
I'm doused in madness
Can't lose the sadness
It's ripping me apart
It's tearing me apart
It's tearing me apart
I don't know how
It's ripping me apart
It's tearing me apart
It's tearing me apart
I don't know why
I don't know why
I don't know why
I don't know why
Without your love
Without your love
Without your love
Without your love
It's tearing me apart

kalhmera kalh ebdomada na xoume

Σε όσους δεν ξεκολλάνε το διάφανο αυτοκολλητάκι απ' την οθόνη καινούργιου κινητού: Αν ο κατασκευαστής δεν ήθελε να το ßγάλεις, το αυτοκόλλητο δε θα είχε αυτή την ακρούλα που ξέχει λίγο! Στην ίδια κατηγορία ανήκουν αυτοί που δεν ßγάζουν τελείως το χρυσόχαρτο απ' το ßούτυρο. Δεν είναι δεύτερο προστατευτικό καπάκι! Είναι µια αηδία που όσο την κρατάς, τόσο πασαλείφεται µε ßούτυρο και µου κόßει την όρεξη!



Σε όσους έχουν hands-free και µιλάνε κρατώντας το κινητό στο ύψος του στήθους µε το ένα χέρι και το µικρόφωνο του hands free κοντά στο στόµα µε το άλλο χέρι: Για να καταλάßω... µέχρι χθες χρησιµοποιούσες ένα µόνο χέρι για να µιλάς στο κινητό. Οπότε παίρνεις hands free για να µη χρησιµοποιείς κανένα. Και τελικά καταλήγεις να χρησιµοποιείς και τα δύο. ΟΚ. Λογικό.

.. Σ' αυτούς που το τηλεκοντρόλ το λένε «κοµπιούτερ»: Το κοµπιούτερ είναι ή ο υπολογιστής ή το κοµπιουτεράκι τσέπης ή αυτό που έχουνε στη ΝΑΣΑ και πιάνει 3 δωµάτια. Αν αλλάζεις κανάλι µε ένα απ' τα παραπάνω, πες µου κι εµένα πώς το κάνεις.

. Σε όσους τρώνε κους κους. Κοίτα. Καταλαßαίνω ότι σ' αρέσει η λέξη κους κους. Και ξερώ ότι αν µπορούσες, θα αποκαλούσες κους κους ΟΛΑ τα φαγητά.. Άκου τι γίνεται όµως. Πρώτον: ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟ! Οι κόκκοι του είναι πολύ χοντροί για να τους καταπιείς και πολύ ψιλοί για να τους µασήσεις. Και δεύτερον: Δε λέγεται κους κους. Λέγεται ΠΛΗΓΟΥΡΙ! Ξενέρωσες;

Σε όσους έχουν στο αµάξι µούφα ηχοσύστηµα και παρόλα αυτά το παίζουν στη διαπασών: Τα µαµίσια ηχεία που έχεις φτιαχτήκαν για να παίζουν Μελωδία FM, όχι σαϊκεντέλικ! Από µια ένταση και πάνω ψαλιδίζουν τον ήχο, οπότε ούτε εσύ ακούς τίποτα, ούτε εµείς. Δε σπας αυτιά, σπας αρχίδια! Χαµήλωσέ το.



Σ' αυτούς που αντί για «καρτούν» ή «παιδικά» λένε «µίκι µάους»: Όποιον ξανακούσω να λέει «ο µικρός ßλέπει µίκι µάους» ή «Σάßßατο πρωί το Σταρ ßάζει µίκι µάους» και είναι κάτω των 70, οπότε ΞΕΡΕΙ ότι ßγήκαν κι άλλα καρτούν µετά το Μίκι Μάους, θα τον καρφώσω στο µήλο του Αδάµ µε µπετόßεργα!

Στους παπάρες που τους ζητάς να σε ßγάλουν µια φωτογραφία και σε κοιτάνε σα να τους ζήτησες να εξουδετερώσουν ßόµßα: «Ποιο πατάαααωωωωωωωωω;». Πατάς το κουµπί που δεν έχει αλλάξει ΠΟΤΕ θέση από τότε που εφευρέθηκε η φωτογραφία! ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ! Άχρηστε! Να αγοράζεις κινητό µε 3 κάµερες πάνω ξέρεις όµως. Μπούρτζο µαλάκα στρουγκανόßλαχε!

Στους κωλο-σπασίκλες που πέρασαν πρώτοι Ιατρική και λένε ότι δε διάßαζαν συνέχεια: Κλασικά, συνέντευξη στις ειδήσεις: «Διάßαζα, αλλά έßγαινα κι έξω.». Ναι, έßγaινες. Έßγαινες απ' το δωµάτιο να δώσεις στη µάνα σου τον κουßά µε τα σκατά για να στον αδειάσει.

Σε όσους ψάχνουν τα κανάλια ένα-ένα και χρησιµοποιούν τα κουµπιά µε τα νούµερα αντί για το πάνω-κάτω: Κλασική µάνα µου: 1, 12, 2, 23, 3, 34, 4. Οπότε κάθοµαι εγώ δίπλα και ßλέπω: ΕΤ1, Extra 3, ET2, Τηλεφώς, Mega, Blue Sky, ΑΝΤ1, TV Magic. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Στους µπαϊσέξουαλ: Στρέιτ εντάξει. Γκέι εντάξει. Αλλά µπάι όχι! Δεν είσαι αναποφάσιστος, είσαι πλεονέκτης και ποζεράς... Διάλεξε τρύπα και µείνε σ' αυτή! Αλλιώς άντε γαµήσου. Ή άντε γάµα. Δεν ξέρω, µπερδεύτηκα.

Στους φίλους που κάνουν «δικιά τους» περίπλοκη χειραψία: Δεν έχουµε 1992! Ο Tupac πέθανε, ο Biggie πέθανε κι εσύ είσαι λευκός! Δεν έχεις καµιά σύνδεση µ' αυτήν την κουλτούρα. Είναι σα να ßγαίνεις έξω ντυµένος πειρατής. ΑΑΑΡΡΡ!


Σ' αυτούς που κόßουν το ßούτυρο κάθετα και δεν το ξύνουν παράλληλα στην επιφάνεια: Δεν είναι παγωτό. Είναι ßούτυρο! Κι εσύ είσαι σιχαµένος.

Στους τύπους που κάνουν µηνύσεις για ψυχική οδύνη: Ξαφνικά γεµίσαµε από «Αλέξης Κούγιας» wannabes! Δεν γουστάρεις κάτι που σου συνέßη και δεν έχεις να προσάψεις τίποτα σε κανέναν; Τσουπ! Ψυχική οδύνη! Επειδή οι γονείς σου ήταν κλασικοί Έλληνες µαλάκες και σου έκαναν όλα τα χατίρια, δε σηµαίνει θα κάνουµε το ίδιο κι εµείς! Είσαι ενήλικας. Φτύσε επιτέλους το µαστάρι της µάνας σου και µάθε να δέχεσαι καµιά προσßολή που και που.. Κατά 99% την αξίζεις. (ΥΓ: σε παρακαλώ, µη µου κάνεις µήνυση!)

Σε όσους σηκώνουν το γιακά του Λακόστ: Ο µόνος που το 'κανε πριν γίνει µόδα ήταν ο Κόµης Δράκουλας και όλοι ξέρουµε πως κατέληξε αυτή η ιστορία.

Στους φανατικούς µη-καπνιστές: Ναι, ßρωµάει, όλοι το ξέρουµε. Αν πιστεύεις όµως ότι θα πεθάνεις από «παθητική» έκθεση σε καπνό, κοίτα λίγο καλύτερα τον κόσµο που ζεις και ßγάλε το σκασµό! Πλέον υπάρχουν και µαλάκες που κάνουν ότι ßήχουν δίπλα σε καπνιστές στην πλατεία Οµονοίας! ΟΚ! Μισό λεπτό να το σßήσω µέσα σ' αυτήν την κουράδα άστεγου εδώ δίπλα. Αρκετά χάλασε το τσιγάρο µου την ευαίσθητη φυσική ισορροπία του κέντρου της Αθήνας.

Σ' αυτούς που σου περιγράφουν κάθε τηλεφωνική συνοµιλία που έχουν, κάνοντας το ακουστικό µε το χέρι τους: Η κλασική µαλακία µε τον αντίχειρα και το µικρό δαχτυλάκι. Και µάλιστα όταν λένε ότι το 'κλεισαν, κατεßάζουν και το χέρι τους! Ξέρουµε πως λειτουργεί το τηλέφωνο µίµε!

Σε όσους δεν πετάνε τίποτα. Ποτέ: Όταν συγυρίζεις το γραφείο σου και δεν πετάς σαßούρα, κι απλά της αλλάζεις θέση, είσαι ψυχωτικός! Υπάρχουν πράγµατα που αντικειµενικά είναι άχρηστα. Ο τσαλακωµένος έλεγχος της 2ας δηµοτικού που στοιχειώνει τα συρτάρια σου εδώ και 28 χρόνια ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον!

Στα ζευγάρια που στέλνουν ευχετήριες κάρτες µε φωτογραφίες των παιδιών τους: Φωτογραφίες που ποτέ δε ζήτησα και ποτέ δεν κρατάω. Και από πίσω γράφουν και πληροφορίες: «Η Νεκταρία έκλεισε τα 8 φέτος». Στον πούτσο µου λουλούδια και γύρω γύρω µέλισσες! Δε µε νοιάζει πόσο είναι η Νεκταρία! Βυζιά έßγαλε; Όταν µου στείλεις τα ßυζιά της Νεκταρίας, θα 'χω καλά Χριστούγεννα ΚΑΙ καλή χρονιά!

Στους δισεκατοµµυριούχους που γυρνάνε τον κόσµο µε αερόστατα: Τι σκατά; 1850 έχουµε; Πάρε το αεροπλάνο όπως όλος ο κόσµος, µαλάκα αλαζόνα! Κανείς δε νοιάζεται για έναν πλούσιο κατακαργιόλη που ßαριέται τη ζωή του! Ελπίζω στο επόµενο ταξίδι να σου χτυπήσει το αερόστατο κεραυνός! Και να γυρνάει στον αέρα σα σκασµένο µπαλόνι κάνοντας «ΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!». Να ένα διαφηµιστικό stunt που θα κάτσω να δω!

Στις γκόµενες που ßάζουν σκούρο lip-liner: Μακράν η χειρότερη µαλακία που έχει ßγάλει ο κόσµος της µόδας. Κοπελιά, µπορεί να το θεωρείς σέξι, αλλά κάνει τα χείλη σου να µοιάζουν µε κωλοτρυπίδα!

Στους καλλιτέχνες µε ένα όνοµα: Νίνο, Νίνο,Σαµπρίνα. Αν δε ßρεις ένα επώνυµο µέσα στις επόµενες 2 µέρες θα σου ßγάλω τα µάτια! Δε φτάνει που η µουσική τους είναι για το ßόθρο. Χωρίς επώνυµο δε µπορώ να ßρω και που µένουν για να ßάλω τη ßόµßα!

Η ψυχοσυνθεση της γυναικας-μανας

Eνας άντρας (παντρεμενος με παιδια) όταν "βαρέσει μπιέλες" μέσα στο σπίτι συνήθως τι κάνει;

Οταν εσυ φρικαρεις μεσα στο σπιτι τι κανεις?

Υποθετικα θα απαντησω μονη μου.. παιρνεις τα κλειδια σου και λες.."Σουλαααα.. παω για ενα καφε με τον Γιωργο και σε 1 ωρα το πολυ μιαμιση θα ειμαι πισω μωρακι μου.."
"Οκ Βαγγελη μου" απανταει η Σουλα..
πας για εναν καφε και σε 2 ωρες γυρνας.. ολα ειναι οκ..

Οταν η Σουλα φρικαρει μεσα στο σπιτι τι κανει?
Αρχιζει να πλενει, να σιδερωνει να τριβει τοιχους.. δεν πιανει και η φρικη διογκωνεται.. Αρχιζει και γυριζει σαν λιονταρι μεσα στο κλουβι του, ετοιμη να σας "φαει" ολους , φωναζει σε σενα, φωναζει στα παιδια..
"Ρε Σουλακι, λες εσυ, κοριτσακι μου ηρεμησε.." Πηγαινε μια βολτα να ξελαμπικαρεις..

και εδω ερχονται οι δυο εκδοχες..

Εκδοχη πρωτη..
Η Σουλα συνεχιζει να οριεται μεσα στο "κλουβι" της αρνουμενη να το αποχωριστει .. φωναζει σε σενα που εισαι "αχρηστος, αχαριρευτος, δεν κανεις τιποτα, δεν με βοηθας καθολου και εχεις ενα καρο απαιτησεις" φωναζει στα παιδια που δεν μαζεψαν τις καλτσες τους, δεν εφαγαν το αβγο τους, δεν βρηκαν την τετραγωνικη ριζα του 3426.., φωναζει στον εαυτο της που της λασπωσαν τα μακαρωνια και δεν χυλωσαν οι φακες..
Η Σουλα δεν φευγει.. Η Σουλα δεν παει για καφε με την κολλητη της, την αδελφη της, για shopping therapy... Γιατι για την Σουλα ο κοσμος ειναι πλεον το σπιτι της.. η Σουλα ειναι μανα και ο κοσμος ειναι τα παιδια της και αν φυγει δεν θα φανε το αβγο τους..

Εκδοχη δευτερη..
Η Σουλα παιρνει τα κλειδια της και φευγει..
Συναντα τη φιλη της και πανε για shopping therapy..
Η Σουλα αγοραζει ενα πανακριβο καλτσον με στρασακια που ξερει πως η επισημη εκδηλωση που θα το φορεσει τα ειναι τα γενεθλια του μικρου, αγοραζει καλτσες για σενα, καλσον με καρδουλες για την μεγαλη και καλτσες σπαιντερμαν του μικρου..
Ο κοσμος απο το στομαχι της που δημιουργουν τα νευρα εχει φυγει..
Αληθεια εφυγε? Η μηπως απλα μετακομισε και πηγε στο στηθος της?
Η Σουλα καθεται και πινει καφε με τη φιλη της.. εχει ηδη περασει μιση ωρα που λειπει απο το σπιτι.. "ρε Ποπακι? Ο αχαιρευτος θα εδωσε το αβγο στα παιδια?
"Αμαν ρε Σουλα.. απαντα αγανακτισμενο το Ποπακι που ακομα δεν ειναι μανα.. (γιατι αν ηταν θα ειχε την ιδια απορια αν ο δικος της αχαιρευτος εδωσε το αβγο στα δικα της).. και να μην το φανε τι εγινε μια μερα? Κατσε και πιες τον καφε σου σαν ανθρωπος και μην σκας.. Κοιτα τον κοσμο γυρω σου.. χαλαρωσε.. η ωρα του καφε ειναι ιερη.. και ο καθε ανθρωπος εχει το δικαιωμα να τον απολαυσει χωρις να να σκεφτεται αν καποιος αλλος εφαγε το αβγο του"
Η Σουλα κοιτα τον κοσμο γυρω της.. Ενας ηλικιωμενος κοιταζει το υπερπεραν και παραμιλα, 2 νεροι παιζουν ταυβλι και ενας τριτος τους κοιταζει στελνοντας μυνηματα ταυτοχρονα απο το κινητο..
μια κοριτσοπαρεα χαχανιζει εντονα διπλα σε μια δασκαλα που διορθωνει γραπτα και τις στραβοκοιταζει.. Ενα ζευγαρακι φτιαχνει σχεδια για το μελλον του και μια μαμα ταιζει ενα μωρακι το αβγο του την ωρα που πινει καφε με την φιλη της..
Ο κομπος απο το στηθος της φευγει.. Η Σουλα παιρνει μια βαθια ανασα.. Εφυγε? Γιατι αν στ΄αληθεια εφυγε τι ειναι αυτο που νιωθει στο λαιμο της και δεν μπορει να καταπιει? Η εξεταση του θυρεοειδη βγηκε καθαρη ..
Δεν μπορω βρε Ποπακι.. σορυ κιολας που σε κουβαλησα αλλα φευγω..
Ο κομπος στο λαιμο την στελνει παλι πισω στο κλουβι της..
Γιατι η Σουλα ειναι μανα.. και τωρα που εφυγε τα παιδια δεν θα φανε το αβγο τους..

Η Σουλα ειναι ανθρωπος.. ειναι γυναικα.. ειναι παιδι καποιου.. συζυγος δικη σου.. φιλη καποιων αλλων.. Ομως το βασικοτερο χαρακτηριστικο της Σουλας ειναι οτι ειναι ΜΑΝΑ!!!

ΜΑΝΙ.. ΜΑΝΙ... ετσι με φωναζει ο γιος μου καποιες φορες προσπαθωντας να πει ΜΑΝΑ και ειναι ο πιο σπουδαιος τιτλος που μου εχουν απονειμει ποτε..
Μπορω να παψω να ειμαι τα παντα.. Οι γονεις μου θα πεθανουν, τον αντρα μου θα τον χωρισω, με τους φιλους μου θα τσακωθω.. Μπορω να παψω να ειμαι και να νοιωθω γυναικα.. μπορω ακομα και να παψω να ειμαι ανθρωπος παραμελοντας ακομα και τις πιο στοιχειωδης μου αναγκες οπως πχ να φαω, να παω στην τουαλετα, να πιω εναν καφε..
Ομως δεν μπορω να παψω να ειμαι μανα...οχι τουλαχιστον για οσο αυτο το παιδι θα με χρειαζεται.. δηλαδη μεχρι τα 103 μου που γρια χουφταλο θα με εχει αναγκη για να με δειχνει σαν αξιοθεατο στα δισεγγονα του "κοιτα τη γιαγια.. σαν μουμια δεν εχει γινει? Ειναι 103 με το ενα ποδι στον ταφο και ο χαρος την ξεχασε.. Εχουμε γερο κοκκαλο στο σοι!!!"

Η Σουλα δεν μπορει να γινει ποτε η Σουλα που ηξερες γιατι πολυ απλα η Σουλα εγινε ΜΑΝΑ.. Και ολα τα αλλα ειναι πλεον απλα συν.. Μανα + εργαζομενη+ συζυγος+ νοικοκυρα+κορη+φιλη+ερωμενη++++
Ολα τα αλλα ειναι απλα +

δεν το θελει.. δεν το επιλεγει..
Το επελεξε η φυση για εκεινη.. Τα παιδια της ειναι προεκταση του εαυτου της.. Βγηκαν απο τα σπλαχνα της, μεγαλωσαν με το αιμα της , ηπιαν το γαλα που το σωμα τςη παρηγαγε για να τα θρεψει..
Οι μαχες της πλεον ειναι γι αυτα..
Και τωρα η αναπνοη της ειναι το γελιο τους..
τα φιλια τους σβηνουν τη διψα της..
η αγκαλια τους τη ζεσταινει..

Και ο καθενας που δεν αγαπα τα παιδια της οσο και αυτη ,που βαζει σε προτεραιοτητα κατι αλλο περα απο τα παιδια της και τις αναγκες τους ειναι εχθρος της..

Στα περισσοτερα ζευγαρια τα σοβαρα προβληματα αρχιζουν οταν ερχονται τα παιδια.. Πριν το οποιο προβλημα ειναι ευκολο να λυθει.. και κανεις δεν τρελαθηκε επειδη πηρε διαζυγιο.. (αναφερομαι σε ψυχικα υγειης ανθρωπους και οχι σε ηδη διαταραγμενες προσωπικοτητες)
Και αν το δεις λιγο πιο σφαιρικα το θεμα ολοι οι μικροκαυγαδες οφειλονται οι σχετιζονται με τα παιδια..cool!!!!

Βαγγελη διαβασε η Μαρια ιστορια? (εσυ καθεσαι μαζι της να διαβασει)
Ωχ ρε Σουλα.. σταματα θα διαβασει..

Αυτος ο μινι διαλογος μπορει να φερει τραγικα αποτελεσματα..

Σ..Καλα εισαι εντελως ανευθυνος.. θα παει αδιαβαστο το παιδι στο σχολειο και θα φταις εσυ..
Β..Εσυ θα φταις γιατι μιλας ολη την ωρα και δεν μας αφηνεις να διαβασουμε..
Σ.. Ναι ολο εγω φταιω.. και προχτες που ξεχασες ανοιχτο το θερμοσιφωνα εγω εφταιγα..
Β.. ναι ο θερμοσιφωνας σε πειραξε που καινε τα καλοριφερ ολη μερα και πληρωνουμε 200 ευρω κοινοχρηστα..
Σ.. Τα κοινοχρηστα για να ζεσταθουν τα παιδια μας τα κλαις.. τα 1400 ευρω που σου εφαγε η αδελφη σου που 4 χρονια τα χρωσταει και ολο τα δινει δεν τα κλαις ωμος..
Β.. Ειπε οτι θα τα δωσει οταν ευκολυνθει και αστην οικογενεια μου κατω.. πουυ το πας που το γυρνας ολο εκει το φερνεις..
Σ. Σταματα και συ να ασχολησε με τους δικους μου και θα σταματησω κι εγω..
Β.. Γιατι ειπα τιποτα?
Σ.. Γιατι τι να πεις? Που οι ανθρωποι σε εχουν κορωνα στο κεφαλι τους..
Β.. (ειρωνικα) Εμ ειναι να μην με εχουν? Αφου σε παντρευτηκα και σε ξεφορτωθηκαν..
Σ.. Ναι σου κακοπεσα.. Ποια θα γυρισει βρε να σε κοιταξει?
Β.. Πολλες.. (με νοημα)
Σ.. (η οποια εχει φορτωσει για τα καλα και αρχιζει να κλαιει απο τα νευρα της..) Βλεπεις.. και μετα το αρνεισαι οτι τραβιοσουνα με εκεινη την τσουλιτσα απο το γραφειο σου..
Β.. Καλα εισαι τρελη μου φαινεται..
Σ.. Ναι βγαλε με και τρελη.. η μοιχια ειναι λογος διαζυγιου να το ξερεις..
Β.. Ε φυγε λοιπον μου τα επρηξες τοσα χρονια.. (φορτωνει αλλα πιο αργα λογω της αναισθησια που διακρινει το φυλο)
Σ.. να φυγεις εσυ .. σπιτι μου ειναι..
Β.. Σπιτι ΜΑΣ.. και δικο μου σπιτι ειναι μαζι το χτισαμε..
Σ.. ναι αλλα το οικοπεδο ειναι στο ονομα μου.. (αρχιζουν να μοιραζουν την περιουσια)
Β.. Χαχα.. ναι αλλα το σπιτι ειναι και στα δυο..
Σ.. Γιατι πιαστηκα κοροιδο.. αλλα τοσ πιτι μενει σε οποιον κρατησει τα παιδια (τωρα χωριζουν και τα παιδια)
Β.. Γιατι ποιος ειπε οτι θα τα παρεις εσυ?
Σ.. Με απειλεις? με απειλεις οτι θα μου παρεις τα παιδια? Θα σε σκοτωσω.. Πανω απο το πτωμα μου μονο.. (η Σουλα βουταει κουζινομαχαιρο)
Β.. Εισαι τρελη και θα στα παρω.. οχι θα τα αφησω σε σενα που μου κουνας το μαχαιρι.. (ο Βαγγελης παει προς το μερος της )
Σ.. Μην ερχεσαι κοντα μου.. θα σε σκοτωσω σου λεω..
Εδω ο βαγγελης βλεποντας τα σκουρα και πως ο αλλος εχει σαλταρει εντελως παιρνει τα κλειδια χτυπαει την πορτα και φευγει..

Η Μαρια εχει μεινει εμβροντητη και ο μικρος βγαινει απο το δωματιο του κρατωντας τον σπαιντερμαν.. Μαναααα κοιτα.. κολλαει.. και κολλαει τον σπαιντερμαν που του εχει βαλει λογκο στιγμης πανω στον καναπε..

Η Σουλα τρεχει να το καθαρισει χωρις να του φωναξει ομως και να τον μαλωσει .. σκυβει στο υψος του και του εξηγει οτι αυτο δεν ειναι ωραιο που εκανε γιατι τα Χριστουγεννα που θα ερθει ο Αη Βασιλης αν ο καναπες ειναι χαλια δεν θα κατσει να ξεκουραστει και δεν θα προλαβει να τον δει..
Ο μικρος παει στο δωματιο του να "σκεφτει" τι ωραιο μπορει να φτιαξει για να χαρισει στον Αη Βασσιλη τωρα που χαλασε ο καναπες και η Σουλα καθεται διπλα στη Μαρια για να διαβασουν Ιστορια..
Μετα απο 20 λεπτα μπαιενι ο βαγγελης και λεει.."να παραγγειλουμε καμια πιτσα ρε μωρακι? Αστο φαγητο για αυριο για να μην μαγειρευεις.."

Αν ταιριαζει ολο αυτο το σεναριο (Αρια προσπαθω να σου φαω τη δουλεια) στην περιπτωση σας, τοτε μονο ενα μπορεις να κανεις για να την βοηθησεις πραγματικα να 'ξεφρικαρει"
Να αναλαβεις περισσοτερες υπευθυνοτητες οσον αφορα το θεμα των παιδιων, να της δειξεις (οχι να της πεις να της δειξεις) οτι η πρωτη σου προτεραιοτητα ειναι αυτα) ..
Ισως πεις οτι ηδη εχεις αναλαβει πολλα αλλα εγω θα σου πω τι την ενοχλει..

"Αμαν πια με αυτα τα παιδικα.. ενα εργο θελω να δω ο χριστιανος σαν ανθρωπος"

"ναι.. θα δουλευω εγω μια ζωη να ταιζω τον γιο σου τον αχαιρευτο που θα θελει να σπουδαζει μεχρι τα 30 του "(φυσικα δεν το εννοεις γιατι βαθια μεσα σου και συ πιστευεις οτι ο γιος σου ειναι ο αλλος Αινσταιν και στα 15 θα τονπαρει η ΝΑΣΑ αλλα λεγοντας την κλασσικη ατακα του μεσοελληνα πατερα της γυριζουν τα λαμπακια αναποδα..)

"Παλι το εσκισε το καλτσον η μαρια? Τι θα γινει πια? "(αφου μονος σου θα την πας να παρει το καλτσον με τις πριγκηπισσες γιατι πρεπει να πεις κατι για να τσιτωσεις τα ευρα του αλλου?)

Στη ερωτηση "Βαγγελη διαβασε η Μαρια ιστορια" απαντας..
(με προσοχη στον τονο της φωνης σου να μην φανει ειρωνικος)
"Τελειωνουμε.. πολυ δυσκολα βρε παιδι μου.. ευτυχως και δοξα το Θεο που τα παιδια μας ειναι εξυπνα και τα παιρνουν ευκολα γιατι νομιζουν οτι τα βιβλια της Γ΄δημοτικου απευθυνονται σε ενηλικες"
Εδω θελει λιγο προσοχη.. η Σουλα θα πει.. "ευτυχως που πηρε απο μενα το παιδι.. (χιουμορ του νεροχυτη ειναι αυτο)
Αν δεν απαντησεις θα συνεχισει.. Αν την πειραξεις ενω αυτη ξεκιναει και το λεει για πλακα θα παρεξηγηθει (η ψυχολογια του νεροχυτη)
Η σωστη απαντηση ειναι.. Την εξυπναδα απο σενα και την ομορφια απο τον μπαμπα.. γι αυτο η κορουλα μου ειναι κουκλα..
και εδω για να μην συνεχισει (γιατι ολο και κανα κουζινομαχαιρο θα περιεχει η λατζα) αρχιζεις γλυκες στη μικρη μαρια.. "Κουκλα μου εσυ ματς μουτς.."
Η Σουλα θα λιωσει και αντι για φακες μπορει να φτιαξει παστιτσιο.. και μετα αν εισαι καλος ανθρωπος και απασχολησεις τα παιδια την ωρα που θα θελει να μπει για μπανιο χωρις να χρειαστει να σου πει "Βαγγελη προσεχε τα παιδια μπαινω για μπανιο" μπορει να εχει και ..επιδορπιο
Τωρα θα μου πεις πως θα το καταλαβεις ποτε θελει να μπει για μπανιο..
Γιατι για τους αντρες ειναι αυτονοητο οτι μπαινουν για την αναγκη τους χωρις να χρειαστει να το διατυμπανισουν.. για τις γυναικες οχι.. θεωρουν οτι πρεπει να προειδοποιησουν για την δεκαλεπτη απουσια τους και την αναγκη την εχετε δημιουργησει εσεις.. Οποτε μαθε αρχικα να διαβαζεις τα σημαδια και σε λιγο καιρο οταν πλεον θα γινει αυτονοητο και γι αυτην οτι δεν θα χρειαζεται να διατυμπανισει οτι "παω για κακα μου" θα εχετε λυσει ολα τα προβληματα σας..

Σημαδια οτι μια γυναικα ετοιμαζεται να κανει την ανακοινωση "παω να κανω μπανιο"
1. Εισατε ολοι οικογενειακως ταισμενοι και ποτισμενοι
2. Εχει σχεδον τελειωσει το συγυρισμα και γυροφερνει στο δωματιο των παιδιων ετοιμαζοντας τσαντες κρεβατια κλπ κλπ
3. Μπαινοβγαινει στο μπανιο χωρις ουσιαστικα να κανει τιποτα.. (τσεκαρει για πετσετες σαπουνια ξυραφακια κλπ)
4. Αφηνει φωτα ανοιχτα απο το ενα μπαινοβγαινοντας απο το ενα δωματιο στο αλλο..
5. εχει βγαλει τις καλτσες..
6. Ακους συρταρια να ανοιγοκλεινουν (ψαχνει βρακι, πιτζαμα κλπ )

Εδω λοιπον και εφοσον ξερεις πανω κατω ποτε ειναι η ωρα της για μπανιο παιρνεις τα παιδια (οχι δεν τα πας στη μανα της..) σε καποιο δωματιο του σπιτιου και βρισκεις κατι να κανεις μαζι τους που ξερεις οτι θα σου παρει τουλαχιστον μιση ωρα να το τελειωσεις.. (παραμυθι επιτραπεζιο, ταινια οτι γουσταρεις..) Συνοδευεις την απομακρυνση των παιδιων με το εξης σχολιο.."Σουλα αυτο το παραμυθι/ταινια/παιχνιδι τους αρεσει? Ευτυχως που γυρισα νωρις και εχω λιγη ωρα να δω και γω τα παιδια μου βρε αδελφε.."
και εξαφανιζεστε για μιση ωρα..
δεν χρειαζεται παραπανω..
Το ελυσες το προβλημα..

olaaaaaaaaaa ta leftaaaaaaaaaaaaaa

Ο πληθυντικός αριθμός

Ο έρωτας ,
όνομα ουσιαστικόν ,
πολύ ουσιαστικόν ,
ενικού αριθμού ,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού ,
γένους ανυπεράσπιστου .
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες .

Ο φόβος ,
όνομα ουσιαστικόν ,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός :
οι φόβοι .
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα .

Η μνήμη ,
κύριο όνομα των θλίψεων ,
ενικού αριθμού ,
μόνο ενικού αριθμού
και άκλιτη .
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη .

Η νύχτα ,
όνομα ουσιαστικόν ,
γένους θηλυκού ,
ενικός αριθμός .
Πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες .
Οι νύχτες από δω και πέρα.

kalhmeres

Για όλους εσάς που ενίοτε βιώνετε μια άσχημη μέρα ,και απλά θέλετε να τα
χώσετε σε κάποιον,

μην το κάνετε σε κάποιον γνωστό σας, αλλά σε κάποιον άγνωστο.
Καθόμουν στο γραφείο μου μια μέρα, όταν ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να
κάνω ένα τηλεφώνημα.

Βρήκα το νούμερο του τηλεφώνου και το κάλεσα.

Ένας άντρας από την άλλη άκρη της γραμμής απάντησε λέγοντας «Εμπρός?».
Πολύ ευγενικά του είπα ότι είμαι ο Θωμάς Φιλίππου, και ότι ήθελα να μιλήσω
με την Έλενα"

Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.

Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο
αγενής.
Τελικά βρήκα το σωστό νούμερο της Έλενας, και της τηλεφώνησα. (Είχα κάνει
λάθος στα δύο τελευταία ψηφία)
Αφού τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το λάθος
νούμερο.
Όταν ο ίδιος τύπος απάντησε, του φώναξα « είσαι πολύ μαλάκας» και έκλεισα το
τηλέφωνο με δύναμη.

Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα «μαλάκας»
και την έβαλα στο συρτάρι μου.

Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί ή είχα
πραγματικά μια άσχημη μέρα

συνήθιζα τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω «είσαι πολύ μαλάκας» .
Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.

Όταν κάποτε έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων,

σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα «θεραπευτικά » τηλεφωνήματα στον
«μαλάκα».

Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα : «Γεια, είμαι ο Γιάννης
Δημητρόπουλος από την τηλεφωνική εταιρεία

και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία
αναγνώρισης κλήσεων".

Εκείνος μου φώναξε « ΟΧΙ!» και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.

Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα « πως να το ξέρεις αφού είσαι
μαλάκας»



Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το αυτοκίνητο
μου στο parking,

ένας τύπος με μια μαύρη BMW μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση,

που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου.

Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί
πολύ πριν από αυτόν.

Ο κόπανος, επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα,

ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου, υπήρχε ένα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ».

Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το στυλό και σημείωσα το τηλέφωνο του.



Δύο μέρες αργότερα, και αφού είχα καλέσει τον «πρώτο μαλάκα»

(τώρα, είχα βάλει το τηλέφωνο του στην αυτόματη κλήση),

μου ήρθε η ιδέα να καλέσω και τον μαλάκα με τη BMW.
Τηλεφώνησα και μία φωνή απάντησε « Εμπρός?».

« Είστε αυτός που πουλάει μια μαύρη BMW» του λέω.

« Ναι, ακριβώς» μου απαντάει.

«Μήπως μπορείτε να μου δώσετε την διεύθυνση σας για να έρθω να δω το
αυτοκίνητο από κοντά» τον ρωτάω.

« Βεβαίως, μένω στη οδό Ελ.Βενιζέλου 28. Είναι ένα κίτρινο σπίτι, και
ακριβώς απ' έξω είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο " .
"Και πώς λέγεστε?" τον ρώτησα.
"Το όνομα μου είναι Μάρκος Δρόσος," απάντησε.
" Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Μάρκο?"
" Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.
"Ακου, Μάρκο, μπορώ να σου πω κάτι ?"
" Ναι ?"
" Μάρκο, είσαι μαλάκας!" Το έκλεισα και αποφάσισα να βάλω και το δικό του
τηλέφωνο στη αυτόματη κλήση.
Τώρα, όποτε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 μαλάκες να καλώ.
Ωστόσο, μετά από κάποιους μήνες αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων και στους 2
μαλάκες,

συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.


Μια μέρα τηλεφώνησα στον μαλάκα #1.
"Γεια "
"Είσαι μαλάκας!" ( αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά)
" Είσαι ακόμα στη γραμμή?" με ρώτησε.
"Φυσικά," απάντησα
"Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.
" Ανάγκασε με " του απάντησα .
" Ποιος είσαι ρε ?" με ρώτησε .
" Λέγομαι Μάρκος Δρόσος."
" Αλήθεια ? Και που μένεις ρε πούστη?"
" Μένω στην οδό Ελ.Βενιζέλου 28, μαλάκα ... Είναι ένα κίτρινο σπίτι και
ακριβώς μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη BMW ".
Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα!! Γαμιόλη, καλά θα κάνεις να αρχίσεις
να προσεύχεσαι."
Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, μαλάκα!"


Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον μαλάκα # 2. "
Εμπρός?" απάντησε.
" Γεια σου μαλάκα" του λέω.
Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι...."
" Τι θα κάνεις?" του απάντησα.
" Θα σου κόψω το κώλο" μου ξεκαθάρισε.
Τότε απάντησα, " Λοιπόν μαλάκα, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα
σπίτι σου!"



Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία,

λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει στη
Ελ.Βενιζέλου 28.
Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το Alter και τους ανέφερα για ένα ερωτικό
έγκλημα,

που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη Ελ.Βενιζέλου 28.
Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητο μου και κατευθύνθηκα στη Ελ.Βενιζέλου 28,.

Όταν έφτασα εκεί είδα 2 μαλάκες να πλακώνουν αλύπητα ο ένας τον άλλο,

μπροστά σε 6 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και τις κάμερες του
Alter.



Τώρα πραγματικά αισθανόμουν καλύτερα .