ΘΕΙΑ ΛΕΝΑ: Απριλίου 2010

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

kalhmeres

Ήταν ένα παιδί και ρώτησε τον πατέρα του για τη διαφορά μεταξύ θεωρίας και πραγματικότητας. Αυτός του απάντησε:
"Ρώτα τη μάνα σου αν της δίναμε ένα εκατομμύριο ευρώ θα πήγαινε να πηδηχθεί με άλλον;".
Ο μικρός πήγε και τη ρώτησε κι αυτή απάντησε: Fro
"Ένα εκατομμύριο είναι πολλά λεφτά και φυσικά θα το έκανα".
Ο μικρός είπε στον πατέρα του για την απάντηση της μάνας του και αυτός του είπε:"
Πήγαινε ρώτα την αδερφή σου που αρραβωνιάζεται σύντομα αν κι αυτή θα πήγαινε να πηδηχθεί με άλλον για ένα εκατομμύριο ευρώ. Κι αυτή απάντησε:
"Φυσικά και θα πήγαινα για τόσα πολλά λέφτα".
Έτσι γύρισε το παιδί γεμάτο απορία και ρώτησε τον πατέρα του:
"Τώρα μπαμπά ποιο είναι το συμπέρασμα που βγάζουμε;"
Και ο πατέρας του απαντά:
"Το συμπέρασμα είναι ότι θεωρητικά έχουμε δύο εκατομμύρια ευρώ αλλά στην πραγματικότητα έχουμε δύο που…ες στο σπίτι!"

Ένας άνεργος αποφάσισε να πάει στα καράβια. Μπήκε λοιπόν στο πλοίο και ξεκίνησε το ταξίδι του. Έπειτα από 6 μήνες και αφού δεν πιάνανε λιμάνι βρίσκει ένα ναύτη και τον ρωτά.
-Εσείς εδώ πως την βγάζετε;
-Τι εννοείς;
-Να, δεν γαμάτε;
-Ααα έχουμε ένα καταπληκτικό κινέζο μάγειρα. Δίνουμε 1000 ευρώ και τον γαμάμε.
-Πολλά δεν είναι 1000 ευρώ για να γαμήσω τον κινέζο μάγειρα;
-Ναι αλλά παίρνει 200 ευρώ ο καπετάνιος γιατί δεν συμφωνεί με αυτό που γίνεται.
- Και πάλι πολλά δεν είναι 800 ευρώ για να γαμήσω τον κινέζο μάγειρα;
-Ναι αλλά παίρνει 200 ευρώ και ο πρώτος μηχανικός γιατί ούτε και αυτός συμφωνεί με αυτό που γίνεται.
- Και πάλι πολλά δεν είναι 600 ευρώ για να γαμήσω τον κινέζο μάγειρα;
-Ναι αλλά παίρνει 200 ευρώ και ο αρχιλοστρόμος γιατί ούτε κι αυτός συμφωνεί με αυτό που γίνεται.
- Και πάλι πολλά δεν είναι 400 ευρώ για να γαμήσω τον κινέζο μάγειρα;
-Ναι αλλά παίρνουν και δυο μούτσοι από 200 ευρώ για να τον κρατάνε γιατί ούτε κι ο κινέζος μάγειρας συμφωνεί με αυτό που γίνεται.

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας