Λες και δεν ήσουνα κανείς...

Πάνω στον καθαρό αφρό
θα πέσω πάλι και θα βρω

τη διαδρομή για το ταξίδι της καρδιάς σου
σα μελτεμάκι ξαφνικό
στης θάλασσας τον πανικό
θα ημερέψω εγώ ξανά τον έρωτά σου

Πάνω στον καθαρό αφρό

θα πέσω μόνος για να βρω
μία κρυψώνα στο βυθό να ξαποστάσεις
σαν μωβ γλυκιά ανατολή
της μοναξιάς σου το κελί
θα το γεμίσω με χαρές να το γιορτάσεις
Μα όταν στα πόδια σου πατήσεις
και αφήσεις τα παλιά
πάλι να φύγεις δίχως δάκρυ και μιλιά
να με κοιτάξεις μ΄ένα βλέμμα φευγαλέο της στιγμής
και να χαθείς λες και δεν ήσουνα κανείς
Πάνω στον καθαρό αφρό
θα πέσω πάλι και θα βρω
το χάδι αυτό που δεν μπορούσες να μου δώσεις
μέσα στον ύπνο σου θα΄ρθώ
και μ΄ένα κόλπο μαγικό
θα ξαναρχίσω όσα θέλεις να τελειώσεις
Πάνω στον καθαρό αφρό
θα πέσω μόνος για να βρω
μία κρυψώνα στο βυθό να ξαποστάσεις
σαν μωβ γλυκιά ανατολή
της μοναξιάς σου το κελί
θα το γεμίσω με χαρές να το γιορτάσεις
Μα όταν στα πόδια σου πατήσεις
και αφήσεις τα παλιά
πάλι να φύγεις δίχως δάκρυ και μιλιά
να με κοιτάξεις μ΄ένα βλέμμα φευγαλέο της στιγμής
και να χαθείς λες και δεν ήσουνα κανείς