Το δάκρυ της λιακάδας ( Πνιγμένος άγγελος )

http://www.youtube.com/watch?v=cuGQVtaITbc


Κρύος αέρας, το στόμα της ξερό
ψηλά οι γιακάδες και τα χέρια στο σακάκι
όποιος κοιτάει και δεν φοβάται το κακό
χάνει τον κόσμο αλλά βρίσκει την Ιθάκη.
Μοιάζει με θάλασσα ετούτη η σιωπή
άδειο προάστιο σαν παλιό σπασμένο ντέφι
όποιος αγγίζει τα ξυράφια θα κοπεί
κι όποιος ξεχνιέται μέσα του δεν επιστρέφει.
Έχει στα μάτια της βαθιά μια προσευχή
την έκλεισε σε μια παγίδα από παιδάκι
ισορροπώντας τη δική της διαστροφή
σκαλίζει γράμματα κι ελπίδες στο παγκάκι.
Ήταν μεγάλη κι ας φαινότανε μικρή
γύρω απ’ την έρημο μια όαση ξυπνούσε
μονάχα αστέρια που να πέφτουν έχω δει
το είπε τότε που γι αστέρια της μιλούσε.
Πνιγμένοι άγγελοι κοιμούνται στους βυθούς
μα οι ουρανοί είναι γεμάτοι με ναυάγια
ξύπνα τους έρωτες που έχεις μυστικούς μ’ ένα σου νόημα λύσε όλα μου τα μάγια.

Πού να 'σαι

Που να΄σαι
σ΄ένα παράθυρο ανοιγμένο
σ΄ένα φεγγάρι προδομένο
που το κοιτάμε πια σαν ξένοι
Πού να΄μαι
σ΄ένα ρολόϊ κολλημένος
στους δείκτες του παγιδευμένος
στιγμή έχω γίνει περασμένη
Που να΄σαι τώρα
που κρυώνω και φοβάμαι
μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω
μόνο να΄μαι
μήπως ρωτάς κι εσύ αγάπη μου
πού να΄μαι ή απλά
με διέγραψες
Που να΄σαι απόψε
που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν
κι οι αναμνήσεις γύρω σαν θεριά
ουρλιάζουν
μήπως αγάπη μου οι αγάπες
σε τρομάζουν και δεν επέστρεψες
Πού να΄μαι
στον καναπέ μ΄ένα σεντόνι
που να μυρίζει εσένα ακόμη
και της αγάπης μας τη γλύκα
Πού να΄σαι
σε ποιά αγκαλιά στριφογυρίζεις
ποιόν απ΄τους φόβους σου ξορκίζεις
λίγο να με σκεφτείς σε βρήκα
Που να΄σαι τώρα
που κρυώνω και φοβάμαι
μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω
μόνο να΄μαι
μήπως ρωτάς κι εσύ αγάπη μου
πού να΄μαι ή απλά
με διέγραψες
Που να΄σαι απόψε
που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν
κι οι αναμνήσεις γύρω σαν θεριά
ουρλιάζουν
μήπως αγάπη μου οι αγάπες
σε τρομάζουν και δεν επέστρεψες

ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου ήταν ρίζες, ήταν δέντρα
που τά 'ντυνε με φύλλα η καρδιά
και τ' αφηνε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση,
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει.

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ, το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αέρας.

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά,
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα, σ' αισθήματα υγρά
το μύστικό τον κόσμο ν' ανασάνει...

Ας ταξιδέψει η καρδία μας σε όμορφους κόσμους
Εκεί που μόνο αυτή μπορεί να μας πάει
Εκεί που η λογική δεν έχει θέση

http://www.youtube.com/watch?v=CnF-L9V2Ao0&feature=related

black black heart

Something ugly this way comes
Through my fingers sliding inside
All these blessings all these burns
I’m godless underneath your cover
Search for pleasure search for pain
In this world now I am undying
I unfurl my flag my nation helpless
Black black heart why would you offer more
Why would you make it easier on me to satisfy
I’m on fire I’m rotting to the coreI’m eating all your kings and queens
All your sex and your diamonds
As I begin to lose my grip
On these realities your sending
Taste your mind and taste your sex
I’m naked underneath your cover
Covers lie and we will bend and borrow
With the coming sign
The tide will take the sea will rise and time will rape
Black black heart why would you offer more
Why would you make it easier on me to satisfy
I’m on fire I’m rotting to the core
I’m eating all your kings and queens
All your sex and your diamonds
Black black heart why would you offer more
Why would you make it easier on me to satisfy
I’m on fire I’m rotting to the core
I’m eating all your kings and queens
All your sex and your diamonds
All your sex and your diamonds
All your sex and your diamonds
All your sex and your diamonds
All your sex and your diamonds

http://www.greektube.org/index.php?option=com_content&task=view&id=30603&Itemid=2

χωρις τιτλο

ΚανονικήΤετάρτη, Αύγουστος 29, 2007

Ένας εθελοντής δασοπυροσβέστης...
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDP060kklltWsPVQ79PKLxsau_srDPFFP6UXz1zqqGrn2uSYJxihbF4bgz9hUl1pJuu3rEk0ZJ4B22tyOloxDaKCZgrwF9w4vkW4vvL82iMS9GWiBuCCpIMqmIE5Uc1AeWJKwCzjg9ohw/s1600-h/fire.jpgFPRIVATE "TYPE=PICT;ALT="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDP060kklltWsPVQ79PKLxsau_srDPFFP6UXz1zqqGrn2uSYJxihbF4bgz9hUl1pJuu3rEk0ZJ4B22tyOloxDaKCZgrwF9w4vkW4vvL82iMS9GWiBuCCpIMqmIE5Uc1AeWJKwCzjg9ohw/s1600-h/fire.jpgTο κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο από έναν εθελοντή δασοπυροσβέστη21/8/2007"
....Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί λόγω τηςπυρκαγιάς πλην ενός πυροσβέστη ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» με αναπνευστικά προβλήματα."
Γράφτηκε-ειπώθηκε στον τύπο.
Είναι πολύ παράξενο να διαβάζεις τη ζωή σου μέσα από τηναποστειρωμένη λογική της δημοσιογραφίας...
Ομως εγώ θάθελα να ξεχάσω:
Θάθελα να ξεχάσωτα 3-4 πρόβατα που δεν προλάβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και ταακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά, και εκείνο το σκυλάκι που παρέμεινε σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που πανικόβλητο κατάλαβε οτι δεν υπάρχει σωτηρία.
Τα αφεντικά του λείπαν διακοπές και κανείς δεν μας ειδοποίησε για αυτό.
Θάθελα να ξεχάσω τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν απο τα πεύκα καθώς γινόντουσαν παρανάλωμα του πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα..
Θάθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού.Θάθελα να ξεχάσωτις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μαςόταν άρχισαν να γλύφουν τα σπίτια τους οι φλόγες.
Θάθελα να ξεχάσωόλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε
όταν τα ρουθούνια μας τρέχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη.
Θάθελα να τους ξεχάσω όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβοντας μάνικες και δεν μπορούσαμε επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας.
Θάθελα επίσης να ξεχάσω όλους αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμεκαι ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας.
Θάθελα να ξεχάσωαυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας και μαςάφηναν εκτεθειμένους στις φλόγες
Θάθελα να ξεχάσωτις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά.Θάθελα να ξεχάσωαυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας δεν θα ξέρουν οτι υπήρχαν.================================
Μα δεν θα ξεχάσω!!
δεν θα ξεχάσωεκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δ ημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που μας περιτριγύρισαν.
δεν θα ξεχάσω τους συνάδελφους απο Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη για αυτούς περιοχή.δεν θα ξεχάσωόλες τις κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς καικοροιδεύουν τους Εθελοντές.δεν θα ξεχάσωτο κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ενα ευχαριστώ,για να μήν θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στασυμφέροντα.δεν θα ξεχάσωοτι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ενα μέτωπο 500μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα...(Ισως αυτό Θα βοηθήσει να μπορέσω να κοιμηθώ όταν θα γυρίζουν οι εικόνες φρίκης στο μυαλό μου).δεν θα ξεχάσωτην όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα αναπνοή,τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω μου και μου ξανάδωσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε απο ανθρωπιά και καλοσύνη.Σας ευχαριστώ.Και δεν θα ξεχάσωνα λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ενα μεγάλοσυγνώμη για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου.
Η απορία μου είναι: Οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν δεν υπάρχει πια πράσινο γύρω σας;Όταν ο αέρας θα μυρίζει στάχτη και θα σου καίει τους πνεύμονες;Πώς διάολο θα αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω; Κι εγώ...περιμένω απο ενα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να δημιουργήσει ενα καλύτερο μέλλον απο τις στάχτες που έχουν γεμίσει τα πνευμόνια μου και τη λίγη στάχτη στα μαλλιά μου...
Δολοφόνοι.

kalo kalokairi

http://www.greektube.org/content/view/27120/2/

http://www.greektube.org/index.php?option=com_content&task=view&id=30273&Itemid=2

Τι συμβαίνει στον κόσμο ;

Χιλιάδες νεκροί στην Μιαν μαρ στην Κινά , άστεγοι , άνθρωποι που υποφέρουν , που χωρίς να φταίνε δέχτηκαν την μανία της φύσης .

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει;
Γιατί άνθρωποι αθώοι , μικρά παιδία πληρώνουν το μένος της φύσης . Ποια λογική εξήγηση υπάρχει για όλα αυτά
Γιατί την πληρώνουν αυτοί που δεν φταίνε , γιατί χάνονται οι αθώοι ;
Είναι κάποιο παιχνίδι στημένο , σικέ και η μπάλα είναι στα 11 μετρά και εμείς χωρίς τερματοφύλακα
Ποιος παίζει μαζί μας ; ποιος μας έχει πιόνια του και γιατί τον ευχαριστεί αυτό το παιχνίδι ;
Ποιοι οι κανόνες του παιχνιδιού
Πώς να εξηγήσεις στα παιδία αυτά που συμβαίνουν
Να πεις τι ;
Ότι κάποιος μας κοροϊδεύει και περνά την ώρα του ;

ΒΡΕ ΜΠΑΓΑΣΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ;

http://www.youtube.com/watch?v=uYinpUvG1sI

Ξύπνησα μες τον ύπνο μου
κι άκουσα δυο φωνές.
Η μια μου είπε ξέχνα την κι πάψε πια να κλαις.
Μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
Μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Τα χρόνια είναι αμέτρητα μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Το παραμύθι τέλειωσε κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου, να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

Όμως το ψέμα μου τα βράδια λύνεται
παίρνει ζωή απ΄ τη ζωή γίνεται αλήθεια
τι κι αν το αίμα μου κρασί δεν γίνεται
σκοτώνουν τα όνειρα όταν γίνονται συνήθεια

Φρόνιμα κούκλα μου λέω στη ψυχή μου
όλα θα γίνουν όπως τά 'χουμε σχεδιάσει
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μεσ' τα δάση

πως ηρεμείς μια ψυχή ;

Εύκολα την χάνεις , ακόμα πιο εύκολα την πληγώνεις και την πληγώνουν αλλά πως την ηρεμείς ; Πως την προστατεύεις ;

Δεν μπαίνει σε γυάλα η ψυχή είναι αερικό και γυρνά , είναι νερό που τρέχει , είναι αέρας που φυσάει , είναι μικρό παιδί που αγαπάει χωρίς να φοβάται αν πληγωθεί

Ήρεμα κούκλα μου λέω στη ψυχή μου …………….
Αλλά τελικά της λέω ψέματα μήπως και την ηρεμήσω ............

REM : "Losing my religion"

http://www.greektube.org/content/view/19946/2/


Life is bigger
Its bigger than you
And you are not me
The lengths that I will go to
The distance in your eyes
Oh no Ive said too much
I set it up
Thats me in the corner
Thats me in the spotlight
Losing my religion
Trying to keep up with you
And I dont know if I can do it
Oh no Ive said too much
I havent said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try
Every whisper
Of every waking hour im Choosing my confessions
Trying to keep an eye on you
Like a hurt lost and blinded fool
Oh no Ive said too much
I set it up
Consider this
The hint of the century
Consider this
The slip that brought me
To my knees failed
What if all these fantasies
Come flailing around
Now Ive said too much
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try
But that was just a dream

mh mou aptou

Κοιτάζοντας πίσω πρίν ένα χρόνο περίπου , βλέπω πως δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα μα συγχρόνως άλλαξαν και τα πάντα...
Άρχισα να γράφω εδώ όχι γιατί πίστεψα ποτέ πως είχα κάτι αξιόλογο να πω αλλά γιατί ήταν για μένα ένας τρόπος να βγάζω από μέσα μου αυτά που με βάραιναν, αυτά που δεν τόλμησα να πω ποτέ σε κανέναν...παρα μόνο σε τούτον εδώ τον χώρο και κατ' επέκταση σ' εσάς.
Ομολογώ πως σκέφτηκα πολλές φορές να πατήσω delete.
Να διαγράψω όλα όσα κατέγραψα έδω είτε αυτά γράφτηκαν σε στιγμές πόνου είτε σε στιγμές αισιοδοξίας.
Έκανα δεύτερες σκέψεις και αντιλαμβανόμενη πως δεν μπορώ να διαγράψω κάποια γεγονότα της ζωής μου τα κράτησα.
Δεν μετάνιωσα για τίποτα απ' όσα μοιράστηκα μαζί σας.
Δεν είμαι άνθρωπος που πιστεύει στις μετάνοιες όπως και δεν είμαι άνθρωπος που πιστεύει στις διαγραφές.
Το αντίθετο.
Πιστεύω πως οι εμπειρίες που αποκτούμε μας βοηθούν να μεγαλώσουμε και να διαμορφώσουμε χαραχτήρα.
Αυτές οι εμπειρίες είναι και αυτές που καθορίζουν τις επόμενές μας επιλογές.
Αγάπησα αυτόν έδω τον χώρο, αγάπησα αυτά που κατέθεσα εδώ, όπως αγάπησα και πολλούς δικούς σας χώρους με τις δικές σας καταθέσεις.
Η συνέπεια δεν ήταν ποτέ χαραχτηριστικό μου.
Το γεγονός και μόνο πως είμαι σήμερα ακόμα εδώ και συνεχίζω τις εγγραφές -έστω πολύ πιο αραιά - ομολογώ πως με εκπλήττει.
Αποδεικνύει όμως πως μπορώ, άμα το θελήσω, να παραμείνω συνεπής σε ότι κι αν είναι αυτό που θα επιλέξω να κάνω φτάνει να το αγαπήσω.
Ευχαριστώ όλους όσους πέρασαν και σταθηκαν - σκέφτηκαν διαβάζοντας κάτι απο εμένα είτε τυχαία είτε γιατί το επέλεξαν μα λέω να κάνω ένα διάλειμμα...να λείψω για λίγο...
Δεν βάζω τελεία. Όχι. Κόμμα βάζω και ίσως και ένα μικρό θαυμαστικό...
Δεν θα μπορούσα βέβαια να μείνω μακριά και από τους δικούς σας χώρους τους οποίους επισκέπτομαι ανελλιπώς, είτε σιωπηλά είτε επιλέγοντας να αφήσω τα ίχνη μου.
Δεν μου άρεσαν ποτέ οι αποχαιρετισμοί και τα δακρύβρεχτα αντίο ίσως επειδή μοιάζουν τόσο τελεσίδικα και σε μένα αρέσει πάντα να αφήνω παράθυρα ανοιχτά.
Εις το επανιδείν λοιπόν...

-- ΚΛΕΨΕ ΖΩΗ ;)

Πόσο άδικη είναι η ζωή ;

Τα δίνεις όλα , κάνεις ότι καλύτερο για τους άλλους και ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι μόνο εσύ ήσουν αυτός που έδινε.
Μόνο εσύ ήσουν πάντα εκεί για τον άλλον όποτε σε χρειάζονταν , σε γέλια και χάρες, σε λύπες και άσχημες στιγμές.
Μόνο εσύ ήσουν το στήριγμα .
Και μετά ανακαλύπτεις ότι απλά ήσουν εκεί μόνο και μόνο για να σε εκμεταλλεύονται .

Ξέρω οι περισσότεροι θα πείτε ότι « πρέπει να δίνουμε χωρίς να περιμένουμε να πάρουμε κάτι » αλλά είναι άσχημο να ανακαλύπτεις ότι τόσο καιρό εσύ έδινες και δεν πήρες τίποτα .

Αγάπη τι δύσκολο πράγμα

Αρχή και φινάλε
σκοτάδι και φως
αγάπη πανάρχαιο δράμα
σ' ακούω καρδιά μου
δεν είμαι κουφός
αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.
Σωρός αναμνήσεις
δεν πάει καιρός
αγάπη και γέλιο και κλάμα.
Στο τέλος δεν ήμουν πολύ τυχερός
αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.
Οι αγάπες χάνονται σβήνουν σαν τ' αστέρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.
Οι αγάπες χάνονται
σβήνουν σαν τ' αστέρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.
Κολλάει ο χρόνος
δεν πάει εμπρός
και συ δεν μου στέλνεις πια γράμμα
δεν θες να με ξέρεις λες κι είμαι εχθρός
αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.
Οι αγάπες χάνονται
σβήνουν σαν τ' αστέρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.
Οι αγάπες χάνονται
σβήνουν σαν τ' αστέρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια
φεύγουν σαν τα καλοκαίρια

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΨΥΧΕΣ ΜΟΥ

καλοκαιρι !!!!!!!!

Επιτέλους πότε θα έρθει ??
Αυτή η κατάσταση μια κρύο μια ζέστη μας έχει τρελάνει όλους


Ελπίζω να περάσατε όμορφα στις διακοπές του Πάσχα να ξεκουραστήκατε , να φορτώσατε μπαταριές και να είσαστε ανανεωμένοι

Και που θα πάει θα έρθει και το καλοκαίρι (έχω καλές πληροφορίες από μέσα )

Και υπομονή θα έρθει και η άδεια του καλοκαιριού!!!!!