Τρίτη 20 Μαΐου 2008

ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου ήταν ρίζες, ήταν δέντρα
που τά 'ντυνε με φύλλα η καρδιά
και τ' αφηνε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση,
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει.

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ, το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αέρας.

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά,
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα, σ' αισθήματα υγρά
το μύστικό τον κόσμο ν' ανασάνει...

Ας ταξιδέψει η καρδία μας σε όμορφους κόσμους
Εκεί που μόνο αυτή μπορεί να μας πάει
Εκεί που η λογική δεν έχει θέση

3 σχόλια:

  1. ..Σε μάγεψαν οι θάλασσες που στέκουν ξεχασμένες εκεί στην άκρη του αγνώστου , λαμπερές και μακρινές.
    Σε μάγεψαν οι ήλιοι Τους, με τις αχτίδες τις σχισμένες,
    Κι ας είναι απάτη η ομορφιά τους, κι ας είναι αδειανές...
    Και ήρθε η στιγμή που έκλεισες τα μάτια˙!
    Τα χέρια χαλαρώσανε στα πλευρά σου κρύα˙!
    Και σε ένα όνειρο στερνό, στα άγνωστά του μονοπάτια σε νανουρισε γλυκά του ερέβους η μελωδια ....

    καλο ταξίδι!!! Μαρία .. παιδική φίλη μου . .....
    ... και να σου πω? δεν πονώ .. λυπάμαι ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για την παιδική σου φίλη Μαρία ...
    (Παρόλο που μιλάει για Ελένη)

    Το χλωμό το προσωπάκι σου
    στις φωτογραφίες μας κοιτώ,
    πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.

    Τα θλιμμένα τα ματάκια σου
    σαν δυο σύννεφα στον ουρανό,
    πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;

    Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη,
    σ' αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη
    σ' άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό
    σα δάκρυ από λεμόνι.

    Θυμάμαι πόσα απογεύματα
    καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά,
    μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.

    Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου
    για να σου κρατάει συντροφιά
    και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς.

    Καλό ταξίδι Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή