Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που τα λόγια των τρωκτικών τους πονάνε
Γιατί οι άνθρωποι ασχολούνται με τις ζωές των άλλων ;
Γιατί βλέπουν πάντα τι στραβό έκανε κάποιος και όχι τα εκατό σωστά που έχει κάνει;
Γιατί πρέπει να απολογούμαστε σε ασήμαντα ανθρωπάκια που μας κοιτάνε από την κλειδαρότρυπα έτοιμα να μας κρίνουν και να μας κατακρίνουν;
Γιατί να απολογούμαστε για ότι κάνουμε σε κριτές που δεν μας ενδιαφέρει οι γνώμη τους ;
Και γιατί δεν τους φωνάζουμε απλά
ΕΕΕΕΕ ΕΣΕΙΣ ΒΡΕΙΤΕ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ
Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008
ΑΝΤΑΡΤΗΣ
Στα λογια τα γνωστικά
δεν έχουν φαντασία καμία
Ένα σου γίνονται οι σκέψεις
και εσύ σφυρίζεις πεθαμένες προσευχές.
Στα λογια τα γνωστικά
Φτύνεις θειάφι στις πληγές
Και αυτά τα λογια τα παλιά
Μεταμορφώνονται σε κραυγές.
Τα κορμιά τις νύχτες σέρνονται
Σκίζουν τις σκέψεις της ψυχής
Σκίζουν τις ελπίδες της καρδιάς
Μα εγώ το μόνο που ζητώ
είναι ένα φιλί παλιό.
δεν έχουν φαντασία καμία
Ένα σου γίνονται οι σκέψεις
και εσύ σφυρίζεις πεθαμένες προσευχές.
Στα λογια τα γνωστικά
Φτύνεις θειάφι στις πληγές
Και αυτά τα λογια τα παλιά
Μεταμορφώνονται σε κραυγές.
Τα κορμιά τις νύχτες σέρνονται
Σκίζουν τις σκέψεις της ψυχής
Σκίζουν τις ελπίδες της καρδιάς
Μα εγώ το μόνο που ζητώ
είναι ένα φιλί παλιό.
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008
mediN Θέλω να γράψω κάτι ερωτικό
Σκέφτηκα θέλω να γράψω κάτι ερωτικό...
Η πρώτη σκέψη ήσουν εσύ...
Εσύ και η αύρα σου. Με πλυμμυρίζει κάθε φορά που μπαίνεις στο χώρο μου...
Στο χώρο της ψυχής μου. Εκεί που γεννιούνται και ζουν τα όνειρα, πριν ξυπνήσουν...
Εκεί που χρόνος δε σκίζει τη διάστασή μας και την ένωση.
Σκέφτηκα θέλω να γράψω κάτι για μένα... σίγουρα θα' ναι ερωτικό.
Σίγουρα θα' χει κι εσένα...
Σε έχει ήδη μάλλον... κάθε τι ερωτικό μου σε περικλείει...
Ή μήπως εσύ περικλείεις κάθε τι ερωτικό μου;
Αγγίζω απαλά τις συχνότητες των σκέψεών σου...
Δε θέλω να τις αντιληφθώ απόλυτα... απλά τις αγγίζω...
Δε θέλω ή δε μπορώ;
Δε θέλω... Θέλω ερωτισμό... Δε θα αφήσω τη γνώση να τον διαβρώσει...
Άραγε είναι πλάνη ή ερωτισμός;
Ό,τι και να' ναι δεν θα αφήσω να φύγει, να χαθεί...Είναι η έμπνευσή μου...
Θέλω να γράψω κάτι ερωτικό...
Θέλω να αποτυπώσω τον ερωτισμό μου σ' ένα ποίημα...
Θέλω να σε αποτυπώσω, πέρα από τα κοσμικά όρια...
Θέλω να γράψω κάτι αγνό όπως ο παράδεισος...
Κάτι φλογερό όπως η αμαρτία...
Κάτι όμορφο όπως ένας καρπός που ανθίζει...
Κάτι πονηρό όπως δυο κορμιά που ενώνονται...
Γράφω κάτι ερωτικό πάντα όταν σε σκέφτομαι...
You only see, what your eyes want to see...
Η πρώτη σκέψη ήσουν εσύ...
Εσύ και η αύρα σου. Με πλυμμυρίζει κάθε φορά που μπαίνεις στο χώρο μου...
Στο χώρο της ψυχής μου. Εκεί που γεννιούνται και ζουν τα όνειρα, πριν ξυπνήσουν...
Εκεί που χρόνος δε σκίζει τη διάστασή μας και την ένωση.
Σκέφτηκα θέλω να γράψω κάτι για μένα... σίγουρα θα' ναι ερωτικό.
Σίγουρα θα' χει κι εσένα...
Σε έχει ήδη μάλλον... κάθε τι ερωτικό μου σε περικλείει...
Ή μήπως εσύ περικλείεις κάθε τι ερωτικό μου;
Αγγίζω απαλά τις συχνότητες των σκέψεών σου...
Δε θέλω να τις αντιληφθώ απόλυτα... απλά τις αγγίζω...
Δε θέλω ή δε μπορώ;
Δε θέλω... Θέλω ερωτισμό... Δε θα αφήσω τη γνώση να τον διαβρώσει...
Άραγε είναι πλάνη ή ερωτισμός;
Ό,τι και να' ναι δεν θα αφήσω να φύγει, να χαθεί...Είναι η έμπνευσή μου...
Θέλω να γράψω κάτι ερωτικό...
Θέλω να αποτυπώσω τον ερωτισμό μου σ' ένα ποίημα...
Θέλω να σε αποτυπώσω, πέρα από τα κοσμικά όρια...
Θέλω να γράψω κάτι αγνό όπως ο παράδεισος...
Κάτι φλογερό όπως η αμαρτία...
Κάτι όμορφο όπως ένας καρπός που ανθίζει...
Κάτι πονηρό όπως δυο κορμιά που ενώνονται...
Γράφω κάτι ερωτικό πάντα όταν σε σκέφτομαι...
You only see, what your eyes want to see...
ΑΝΤΑΡΤΗΣ
Ένα τέλος θέλω αναπάντεχο θλιβερό
Να ταξιδέψω στο απέραντο εγώ
Να διαλύσω την ομίχλη
Που σκεπάζει ύπουλο τα όνειρα μου
Το τείχος ψηλό μα και απόμακρο, ψυχρό
Θέλω να πετάξω από πάνω του να χαθώ
Μα στέκομαι κοιτάζω το παρελθόν.
Πόσες νύχτες αλήθεια πίστεψα πως μπορώ …
Μα η κατάληξη είναι πάντα η ίδια
Το ψέμα σου είναι θαρρώ παντοτινό
Χωρίς αρχή μονάχα με ένα τέλος φριχτό
Στέρεψε η πηγή που χρόνια
με πότιζε με όνειρα και ελπίδες
η <<Φολέγανδρος>> και αυτή απομακρύνετε
σφυρίζοντας ένα πένθιμο σκοπό
το τείχος χτίζετε όλο πιο ψηλό
κρύβοντας το φεγγάρι , τον ήλιο …..τον ουρανό!
Να ταξιδέψω στο απέραντο εγώ
Να διαλύσω την ομίχλη
Που σκεπάζει ύπουλο τα όνειρα μου
Το τείχος ψηλό μα και απόμακρο, ψυχρό
Θέλω να πετάξω από πάνω του να χαθώ
Μα στέκομαι κοιτάζω το παρελθόν.
Πόσες νύχτες αλήθεια πίστεψα πως μπορώ …
Μα η κατάληξη είναι πάντα η ίδια
Το ψέμα σου είναι θαρρώ παντοτινό
Χωρίς αρχή μονάχα με ένα τέλος φριχτό
Στέρεψε η πηγή που χρόνια
με πότιζε με όνειρα και ελπίδες
η <<Φολέγανδρος>> και αυτή απομακρύνετε
σφυρίζοντας ένα πένθιμο σκοπό
το τείχος χτίζετε όλο πιο ψηλό
κρύβοντας το φεγγάρι , τον ήλιο …..τον ουρανό!
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008
THE END DOORS
This is the end Beautiful friend
This is the end My only friend, the end
Of our elaborate plans, the end Of everything that stands, the end
No safety or surprise, the end I'll never look into your eyes...again
Can you picture what will be So limitless and free
Desperately in need...of some...stranger's hand In a...desperate land
Lost in a Roman...wilderness of pain
And all the children are insane
All the children are insane
Waiting for the summer rain, yeah
There's danger on the edge of town Ride the King's highway, baby
Weird scenes inside the gold mine Ride the highway west, baby
Ride the snake, ride the snake
To the lake, the ancient lake, baby
The snake is long, seven miles
Ride the snake...he's old, and his skin is cold
The west is the best
The west is the best
Get here, and we'll do the rest
The blue bus is callin' us
The blue bus is callin' us
Driver, where you taken' us
The killer awoke before dawn, he put his boots on
He took a face from the ancient gallery
And he walked on down the hall
He went into the room where his sister lived, and...then he Paid a visit to his brother, and then he He walked on down the hall, and And he came to a door...and he looked inside Father, yes son, I want to kill you Mother...I want to...fuck you
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
And meet me at the back of the blue bus Doin' a blue rock
On a blue bus Doin' a blue rock C'mon, yeah
Kill, kill, kill, kill, kill, kill
This is the end Beautiful friend
This is the end My only friend, the end
It hurts to set you free But you'll never follow me The end of laughter and soft lies
The end of nights we tried to die
This is the end
This is the end My only friend, the end
Of our elaborate plans, the end Of everything that stands, the end
No safety or surprise, the end I'll never look into your eyes...again
Can you picture what will be So limitless and free
Desperately in need...of some...stranger's hand In a...desperate land
Lost in a Roman...wilderness of pain
And all the children are insane
All the children are insane
Waiting for the summer rain, yeah
There's danger on the edge of town Ride the King's highway, baby
Weird scenes inside the gold mine Ride the highway west, baby
Ride the snake, ride the snake
To the lake, the ancient lake, baby
The snake is long, seven miles
Ride the snake...he's old, and his skin is cold
The west is the best
The west is the best
Get here, and we'll do the rest
The blue bus is callin' us
The blue bus is callin' us
Driver, where you taken' us
The killer awoke before dawn, he put his boots on
He took a face from the ancient gallery
And he walked on down the hall
He went into the room where his sister lived, and...then he Paid a visit to his brother, and then he He walked on down the hall, and And he came to a door...and he looked inside Father, yes son, I want to kill you Mother...I want to...fuck you
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
C'mon baby, take a chance with us
And meet me at the back of the blue bus Doin' a blue rock
On a blue bus Doin' a blue rock C'mon, yeah
Kill, kill, kill, kill, kill, kill
This is the end Beautiful friend
This is the end My only friend, the end
It hurts to set you free But you'll never follow me The end of laughter and soft lies
The end of nights we tried to die
This is the end
ΑΝΤΑΡΤΗΣ
Μες στη βουή της πόλης
Συνάντησα αθέατα πρόσωπα
Στην όχθη των ονείρων
Ένιωσα άχαρος , βρώμικος , φθηνός.
Πληγές μοναχικές χορεύουν
Σε κύκλους φωτιάς.
Χαρές πλανόδιες χάνονται στο ψέμα
Ζωγραφίζω ένα πορτραίτο μοναξιάς.
Αναμνήσεις της αυγής
Δώστε μου κάτι να χαρώ
Δώστε μου ένα λόγο για να ζω
Αισθάνομαι την φωτιά να σβήνει
Ματώνω αγγίζοντας το φευγιό σου
Σαν χθες θυμάμαι που παρακαλούσες
Εκείνο το φθινοπωρινό βράδυ του Οκτώβρη
Ποτέ να μην ξημερώσει
Συνάντησα αθέατα πρόσωπα
Στην όχθη των ονείρων
Ένιωσα άχαρος , βρώμικος , φθηνός.
Πληγές μοναχικές χορεύουν
Σε κύκλους φωτιάς.
Χαρές πλανόδιες χάνονται στο ψέμα
Ζωγραφίζω ένα πορτραίτο μοναξιάς.
Αναμνήσεις της αυγής
Δώστε μου κάτι να χαρώ
Δώστε μου ένα λόγο για να ζω
Αισθάνομαι την φωτιά να σβήνει
Ματώνω αγγίζοντας το φευγιό σου
Σαν χθες θυμάμαι που παρακαλούσες
Εκείνο το φθινοπωρινό βράδυ του Οκτώβρη
Ποτέ να μην ξημερώσει
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008
ΑΝΤΑΡΤΗΣ
μουτρωμένος ο ουρανός αλλάζει το χρώμα του,
καθώς γέρνει το δειλινό
προσπαθώ να βρω τριγύρω στο φως των κεριών
τροφή να θρέψω τους καημούς.
άφθαρτες υποσχέσεις προχωράνε με τις πληγές ανοιχτές
χειμώνας καταμεσής την άνοιξη
σώπασαν τα μαύρα πουλιά της ψυχής μου
οι μαργαρίτες της καρδιάς μου έκλεισαν τα φύλλα
χύνοντας στάλα στάλα τους λυγμούς μου…
καθώς γέρνει το δειλινό
προσπαθώ να βρω τριγύρω στο φως των κεριών
τροφή να θρέψω τους καημούς.
άφθαρτες υποσχέσεις προχωράνε με τις πληγές ανοιχτές
χειμώνας καταμεσής την άνοιξη
σώπασαν τα μαύρα πουλιά της ψυχής μου
οι μαργαρίτες της καρδιάς μου έκλεισαν τα φύλλα
χύνοντας στάλα στάλα τους λυγμούς μου…
ΑΣΙΜΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ
Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ
Ρε μπαγάσα!
Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκιαμε τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν’
Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ
Ρε μπαγάσα!
Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
‘κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου ‘ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις
γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν’.
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ
Ρε μπαγάσα!
Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκιαμε τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν’
Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ
Ρε μπαγάσα!
Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
‘κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου ‘ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις
γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν’.
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008
Ατάκες γάμου που έγραψαν ιστορία
Γνωριμία
"Η γυναίκα μου κι εγώ ζούσαμε ευτυχισμένοι για 25 ολόκληρα χρόνια. Μετά γνωριστήκαμε..."
Χαραγμένο στο μνημείο του ? γνωστου Συζύγου.
Απιστία
"Όταν ένας άνδρας σου κλέβει τη γυναίκα, δεν υπάρχει καλύτερη εκδίκηση από το να τον αφήσεις να την κρατήσει" Σάσα Γκιστρί, Γάλλος ηθοποιός που είπε επίσης ότι "η γυναίκα που το σκάει με τον εραστή της δεν εγκαταλείπει τον άνδρα της, τον απαλλάσσει από μια άπιστη σύζυγο."
Ταχύτητα
"Φυσικά και υπάρχει τρόπος να μεταφέρεις χρήματα και ο οποίος να είναι πιο γρήγορος και από το e-banking. Ονομάζεται γάμος " Ανώνυμος τραπεζίτης, αποκαλύπτει το υπέρτατο μυστικό που απειλεί τον τομέα εργασίας του.
Θέμα Τύχης
"Μη το σκέφτεσαι, παντρέψου. Αν σου τύχει μια καλή σύζυγος, θα γίνεις ευτυχισμένος. Αν σου τύχει μια κακή σύζυγος, θα γίνει φιλόσοφος" Φράση που αποδίδεται στον Έλληνα φιλόσοφο, Σωκράτη. Μήπως τελικά το κώνειο προήλθε... εκ των έσω;
Ατυχία
"Ήμουν φοβερά άτυχος και με τις δυο μου γυναίκες. Η πρώτη με εγκατέλειψε και η δεύτερη όχι" Πάτρικ Μάρεϊ, πρωταγωνιστής στη δημοφιλή κωμική σειρά "Only Fools and Horses" που παιζόταν στην Αγγλία μέχρι και το 2003.myday
Μυστικά
"Έχω να σου πω δυο μυστικά, για να διατηρήσεις το γάμο σου σε άψογη κατάσταση. Πρώτον, όποτε έχεις κάνει λάθος, ομολόγησέ το. Δεύτερον, όποτε έχεις δίκιο, βγάλε το σκασμό" Ανώνυμος σύζυγος που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος ώστε να παραμείνει και σύζυγος. Το σκασμό πάντως δεν τον έβγαλε
.Συγχώρεση
"Μια καλή σύζυγος συγχωρεί πάντα τον άντρα της, όταν αυτή κάνει λάθος" Μίλτον Μπερλ, αμερικανός ηθοποιός, παρουσιαστής και stand-up κωμικός. Του αποδίδεται η εξής ιστορία: Όταν είχε πάει να κάνει αίτηση για μια δουλειά, απάντησε όλα τα ερωτήματα μέχρι που έφτασε στο τελευταίο: "Ποιόν να ειδοποιήσουμε σε περίπτωση ατυχήματος;". Απάντησε: "Όλους όσους μπορείτε να δείτε γύρω σας!"
Γενέθλια
"Ο πιο εύκολος τρόπος για να θυμάσαι τα γενέθλια της γυναίκας σου είναι να τα ξεχάσεις μια φορά" Ανώνυμος σύζυγος που από τότε θυμάται μέχρι και την επέτειο για την πρώτη φορά που πήγαν μαζί σινεμά.
Ευτυχία
"Το μυστικό του ευτυχισμένου γάμου... παραμένει μυστικό" Χένρι Γιάνγκμαν, αγγλοτραφής Αμερικανός κωμικός, φημισμένος για τις θανατηφόρες ατάκες του γύρω από το γάμο.
Ευημερία
"Μερικοί άνθρωποι με ρωτάνε συνεχώς για το μυστικό ευημερίας τόσων ετών του γάμου μου. Κάνουμε χρόνο για εμάς και πάμε για φαγητό δυο φορές την εβδομάδα. Χαμηλή μουσική, κεριά, όμορφο δείπνο, χορός. Η σύζυγός μου πάει τις Τρίτες, εγώ πάω τις Παρασκευές" Χένι Γιάνγκμαν, σας τά 'παμε πιο πάνω και δικαιωνόμαστε εδώ.
Πριν...
"Ξέρετε τί έκανα πριν παντρευτώ; Ότι γούσταρα!"
"Η γυναίκα μου κι εγώ ζούσαμε ευτυχισμένοι για 25 ολόκληρα χρόνια. Μετά γνωριστήκαμε..."
Χαραγμένο στο μνημείο του ? γνωστου Συζύγου.
Απιστία
"Όταν ένας άνδρας σου κλέβει τη γυναίκα, δεν υπάρχει καλύτερη εκδίκηση από το να τον αφήσεις να την κρατήσει" Σάσα Γκιστρί, Γάλλος ηθοποιός που είπε επίσης ότι "η γυναίκα που το σκάει με τον εραστή της δεν εγκαταλείπει τον άνδρα της, τον απαλλάσσει από μια άπιστη σύζυγο."
Ταχύτητα
"Φυσικά και υπάρχει τρόπος να μεταφέρεις χρήματα και ο οποίος να είναι πιο γρήγορος και από το e-banking. Ονομάζεται γάμος " Ανώνυμος τραπεζίτης, αποκαλύπτει το υπέρτατο μυστικό που απειλεί τον τομέα εργασίας του.
Θέμα Τύχης
"Μη το σκέφτεσαι, παντρέψου. Αν σου τύχει μια καλή σύζυγος, θα γίνεις ευτυχισμένος. Αν σου τύχει μια κακή σύζυγος, θα γίνει φιλόσοφος" Φράση που αποδίδεται στον Έλληνα φιλόσοφο, Σωκράτη. Μήπως τελικά το κώνειο προήλθε... εκ των έσω;
Ατυχία
"Ήμουν φοβερά άτυχος και με τις δυο μου γυναίκες. Η πρώτη με εγκατέλειψε και η δεύτερη όχι" Πάτρικ Μάρεϊ, πρωταγωνιστής στη δημοφιλή κωμική σειρά "Only Fools and Horses" που παιζόταν στην Αγγλία μέχρι και το 2003.myday
Μυστικά
"Έχω να σου πω δυο μυστικά, για να διατηρήσεις το γάμο σου σε άψογη κατάσταση. Πρώτον, όποτε έχεις κάνει λάθος, ομολόγησέ το. Δεύτερον, όποτε έχεις δίκιο, βγάλε το σκασμό" Ανώνυμος σύζυγος που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος ώστε να παραμείνει και σύζυγος. Το σκασμό πάντως δεν τον έβγαλε
.Συγχώρεση
"Μια καλή σύζυγος συγχωρεί πάντα τον άντρα της, όταν αυτή κάνει λάθος" Μίλτον Μπερλ, αμερικανός ηθοποιός, παρουσιαστής και stand-up κωμικός. Του αποδίδεται η εξής ιστορία: Όταν είχε πάει να κάνει αίτηση για μια δουλειά, απάντησε όλα τα ερωτήματα μέχρι που έφτασε στο τελευταίο: "Ποιόν να ειδοποιήσουμε σε περίπτωση ατυχήματος;". Απάντησε: "Όλους όσους μπορείτε να δείτε γύρω σας!"
Γενέθλια
"Ο πιο εύκολος τρόπος για να θυμάσαι τα γενέθλια της γυναίκας σου είναι να τα ξεχάσεις μια φορά" Ανώνυμος σύζυγος που από τότε θυμάται μέχρι και την επέτειο για την πρώτη φορά που πήγαν μαζί σινεμά.
Ευτυχία
"Το μυστικό του ευτυχισμένου γάμου... παραμένει μυστικό" Χένρι Γιάνγκμαν, αγγλοτραφής Αμερικανός κωμικός, φημισμένος για τις θανατηφόρες ατάκες του γύρω από το γάμο.
Ευημερία
"Μερικοί άνθρωποι με ρωτάνε συνεχώς για το μυστικό ευημερίας τόσων ετών του γάμου μου. Κάνουμε χρόνο για εμάς και πάμε για φαγητό δυο φορές την εβδομάδα. Χαμηλή μουσική, κεριά, όμορφο δείπνο, χορός. Η σύζυγός μου πάει τις Τρίτες, εγώ πάω τις Παρασκευές" Χένι Γιάνγκμαν, σας τά 'παμε πιο πάνω και δικαιωνόμαστε εδώ.
Πριν...
"Ξέρετε τί έκανα πριν παντρευτώ; Ότι γούσταρα!"
Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980.
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη
μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι. Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D :P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη
μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι. Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D :P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008
mh mou aptou
γιατι
e-φίλε μου (zoro) , σ ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου έστω και χωρίς λόγο , σ' ευχαριστώ έστω και αν δεν μείνεις , έστω και αν χαθείς για κάποιο λόγο , όλα χάνονται γύρω μας ................... άλλωστε αυτοί που έρχονται για κάποιο λόγο χάνονται γρήγορα ......
Το άγνωστο είναι πάντα πιο ενδιαφέρον , ίσως και να είναι έτσι , ίσως και να μην είναι έτσι ,ποιος ξέρει......
Σ' ευχαριστώ που είσαι τόσο Virtoual
http://www.youtube.com/watch?v=gQJ1qKD77x4
e-φίλε μου (zoro) , σ ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου έστω και χωρίς λόγο , σ' ευχαριστώ έστω και αν δεν μείνεις , έστω και αν χαθείς για κάποιο λόγο , όλα χάνονται γύρω μας ................... άλλωστε αυτοί που έρχονται για κάποιο λόγο χάνονται γρήγορα ......
Το άγνωστο είναι πάντα πιο ενδιαφέρον , ίσως και να είναι έτσι , ίσως και να μην είναι έτσι ,ποιος ξέρει......
Σ' ευχαριστώ που είσαι τόσο Virtoual
http://www.youtube.com/watch?v=gQJ1qKD77x4
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008
Παιχνίδια παίζει το μυαλό
Παιχνίδια παίζει το μυαλό και η ζωή μας χωρίς να μας ρωτήσει
Παίζει μαζί μας σαν το ποντίκι με τη γάτα
Και εσύ απλός θεατής της ζωής
Τι θα κάνεις θα μείνεις εκεί και θα βλέπεις ή θα αποφασίσεις να πάρεις μέρος στο παιχνίδι αυτό ;
Τι και αν χάσεις ; Τι και αν σε νικήσουν ; Ίσως όμως και να κερδίσεις
Τελικά τι θα κάνεις θα μείνεις αμέτοχος ή θα πάρεις το παιχνίδι στα χέρια σου
Πρόσεχε όμως ….. ποτέ ποτέ ούτε για μια στιγμή μην τα παρατήσεις
Παίζει μαζί μας σαν το ποντίκι με τη γάτα
Και εσύ απλός θεατής της ζωής
Τι θα κάνεις θα μείνεις εκεί και θα βλέπεις ή θα αποφασίσεις να πάρεις μέρος στο παιχνίδι αυτό ;
Τι και αν χάσεις ; Τι και αν σε νικήσουν ; Ίσως όμως και να κερδίσεις
Τελικά τι θα κάνεις θα μείνεις αμέτοχος ή θα πάρεις το παιχνίδι στα χέρια σου
Πρόσεχε όμως ….. ποτέ ποτέ ούτε για μια στιγμή μην τα παρατήσεις
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008
ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΑ.....Σωκράτης Μάλαμας
http://www.youtube.com/watch?v=YYG6Q4O8x08&feature=related
Αλλα θέλω κι άλλα κάνω
πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια
θα συμμορφωθώ.
Μα είναι δώρο άδωρον' αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό
τζάμπα σωστός με το στανιό.
Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι
πριγκηπέσα μου,το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας.
Αλλα θέλω κι άλλα κάνω
κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθημ' έβγαλαν σωστό.
Ξημερώματα στο δρόμο
ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου
και χάνω το μυαλό μου.
Αλλα θέλω κι άλλα κάνω
πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια
θα συμμορφωθώ.
Μα είναι δώρο άδωρον' αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό
τζάμπα σωστός με το στανιό.
Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι
πριγκηπέσα μου,το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας.
Αλλα θέλω κι άλλα κάνω
κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθημ' έβγαλαν σωστό.
Ξημερώματα στο δρόμο
ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου
και χάνω το μυαλό μου.
Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008
Καράβι μικρό
Θα φύγει κι’ αυτό, θα δεις θα περάσει
Σαν καράβι μικρό, που λιμάνι θα πιάσει
Στους άγριους καιρούς, πόσα είδες ναυάγια
Πόσες ζωές και θαύματα άγια
Λιμάνια λευκά, κουκίδες στον χάρτη
Που θέλεις να βγεις, μα κανείς δεν υπάρχει
Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει
Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι
Πόσο μοιάζω και 'γω, όλο όνειρα κάνω
Μα τα παίρνει ο βοριάς, και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει
Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι
Θα φύγει κι’ αυτό, θα δεις θα περάσει
Σαν καράβι μικρό, που λιμάνι θα πιάσει
Στην πλώρη μπροστά, κι αν είδες ναυάγια
Θα βρίσκεις στεριές, και θαύματα άγια
Λιμάνια λευκά, κουκίδες στον χάρτη
Που θέλεις να βγεις, μα κανείς δεν υπάρχει
Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει
Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι
Πόσο μοιάζω και ’γω, όλο όνειρα κάνω
Μα τα παίρνει ο βοριάς, και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει
Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι
Πόσο μοιάζω και ’γω, όλο όνειρα κάνω
Μα τα παίρνει ο βοριάς και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό, για πού ταξιδεύεις
Και πόσες φορές, στεριά αγναντεύεις
Σαν καράβι μικρό, που λιμάνι θα πιάσει
Στους άγριους καιρούς, πόσα είδες ναυάγια
Πόσες ζωές και θαύματα άγια
Λιμάνια λευκά, κουκίδες στον χάρτη
Που θέλεις να βγεις, μα κανείς δεν υπάρχει
Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει
Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι
Πόσο μοιάζω και 'γω, όλο όνειρα κάνω
Μα τα παίρνει ο βοριάς, και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει
Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι
Θα φύγει κι’ αυτό, θα δεις θα περάσει
Σαν καράβι μικρό, που λιμάνι θα πιάσει
Στην πλώρη μπροστά, κι αν είδες ναυάγια
Θα βρίσκεις στεριές, και θαύματα άγια
Λιμάνια λευκά, κουκίδες στον χάρτη
Που θέλεις να βγεις, μα κανείς δεν υπάρχει
Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει
Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι
Πόσο μοιάζω και ’γω, όλο όνειρα κάνω
Μα τα παίρνει ο βοριάς, και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει
Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι
Πόσο μοιάζω και ’γω, όλο όνειρα κάνω
Μα τα παίρνει ο βοριάς και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό, για πού ταξιδεύεις
Και πόσες φορές, στεριά αγναντεύεις
.... mh mou aptou ....
Πήραν την αγάπη και της δώσανε γιορτή.
Πήραν την γιορτή τηλέφωνο και της είπαν πως κέρδισε έναν άγιο.
Πήραν τον άγιο και του έκλεισαν ημερομηνία να συναντηθεί με την γιορτή.
Ραντεβού στα τυφλά κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουαρίου.
Ο άγιος ,η γιορτή και η αγάπη.
Τις πιο κρύες ημέρες του χειμώνα , ένα δώρο θέλει να μας ζεστάνει την καρδιά.
Μα δεν είναι το δώρο , η αγάπη είναι.
Είναι το δώρο,του δώρου κάτω από το περιτύλιγμα!
Αυτή η αγάπη , δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια λέξη που περιλαμβάνει χιλιάδες συναισθήματα.
Χιλιάδες ναι , γιατί τελικά ο καθένας την ορίζει όπως θέλει.
Πάντα ξεκινάμε από το "σε" και τελειώνουμε στο ρήμα."Σε αγαπάω"
Το γιατί?
Μεγάλη κουβέντα..."Σε αγαπάω",τελεία.
Και αυτή η λεξούλα,που τραβάει τα πάνδεινα στην καρδούλα όλων,αφού ο καθένας την νιώθει ,την αισθάνεται και την ορίζει όπως θέλει,αυτή η τρυφερή λεξούλα που μπερδεύει και μπερδεύεται,ε αυτή λοιπόν αύριο έχει γιορτή!
Δεν είναι ορφανή!
Είπαμε έχει και άγιο!
Δεν είναι ανήλικη.
Στα χρόνια των αιώνων κρατάει μαγκούρα σοφίας μα πάντα νέα είναι και έτοιμη να αγαπήσει!
Δεν είναι άναρχη,μήτε ανάξια είναι...έχει αρχή και αρχές και αξία.
Ένα ρόδον ,μέσα στο ρόδον που λέγεται καρδιά και αφήνεται να μεγαλώνει και να πλέκει κήπο ,υπο την ανυπαρξία της λογικής!
Είναι τρελή αυτή η αγάπη!
Μόνο που....νομίζω πως...ξεχάσαν να επισημάνουν , πως σε αυτό το τριαντάφυλλο που δωρίζουμε όταν λέμε "σε αγαπάω",υπάρχουν και αγκαθάκια...
Και όσο την ποτίζουμε, όσο την περιποιούμαστε και την ζόυμε , μεγαλώνει και αυτή,μεγαλώνουμε και εμείς ,αλλά,άλλο τόσο μεγαλώνουν και αυτά...
Στο τέλος αυτά μας πονάνε πολύ πολύ και ίσως γιαυτό να λέμε ότι η αγάπη στο τέλος της πονάει.
Δεν πονάει αυτή,εμείς πονάμε...
Γιατί αγαπήσαμε! και αγαπήσαμε μοναδικά επειδή θελήσαμε και τολμήσαμε να ορίσουμε έννοια σε αυτήν την μαγική λεξούλα!
Μέρα γιορτής ,μέρα ευχών δεν αντιστέκομαι θα ευχηθώ!
Οτι αγαπάτε όσοι αγαπάτε και ότι ποθείτε όσοι δεν σας αγαπούν να σας ποθεί το ίδιο!
Να περάσετε υπέροχα,όπως κάθε άλλη ημέρα αγάπης!--
ΚΛΕΨΕ ΖΩΗ
Πήραν την γιορτή τηλέφωνο και της είπαν πως κέρδισε έναν άγιο.
Πήραν τον άγιο και του έκλεισαν ημερομηνία να συναντηθεί με την γιορτή.
Ραντεβού στα τυφλά κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουαρίου.
Ο άγιος ,η γιορτή και η αγάπη.
Τις πιο κρύες ημέρες του χειμώνα , ένα δώρο θέλει να μας ζεστάνει την καρδιά.
Μα δεν είναι το δώρο , η αγάπη είναι.
Είναι το δώρο,του δώρου κάτω από το περιτύλιγμα!
Αυτή η αγάπη , δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια λέξη που περιλαμβάνει χιλιάδες συναισθήματα.
Χιλιάδες ναι , γιατί τελικά ο καθένας την ορίζει όπως θέλει.
Πάντα ξεκινάμε από το "σε" και τελειώνουμε στο ρήμα."Σε αγαπάω"
Το γιατί?
Μεγάλη κουβέντα..."Σε αγαπάω",τελεία.
Και αυτή η λεξούλα,που τραβάει τα πάνδεινα στην καρδούλα όλων,αφού ο καθένας την νιώθει ,την αισθάνεται και την ορίζει όπως θέλει,αυτή η τρυφερή λεξούλα που μπερδεύει και μπερδεύεται,ε αυτή λοιπόν αύριο έχει γιορτή!
Δεν είναι ορφανή!
Είπαμε έχει και άγιο!
Δεν είναι ανήλικη.
Στα χρόνια των αιώνων κρατάει μαγκούρα σοφίας μα πάντα νέα είναι και έτοιμη να αγαπήσει!
Δεν είναι άναρχη,μήτε ανάξια είναι...έχει αρχή και αρχές και αξία.
Ένα ρόδον ,μέσα στο ρόδον που λέγεται καρδιά και αφήνεται να μεγαλώνει και να πλέκει κήπο ,υπο την ανυπαρξία της λογικής!
Είναι τρελή αυτή η αγάπη!
Μόνο που....νομίζω πως...ξεχάσαν να επισημάνουν , πως σε αυτό το τριαντάφυλλο που δωρίζουμε όταν λέμε "σε αγαπάω",υπάρχουν και αγκαθάκια...
Και όσο την ποτίζουμε, όσο την περιποιούμαστε και την ζόυμε , μεγαλώνει και αυτή,μεγαλώνουμε και εμείς ,αλλά,άλλο τόσο μεγαλώνουν και αυτά...
Στο τέλος αυτά μας πονάνε πολύ πολύ και ίσως γιαυτό να λέμε ότι η αγάπη στο τέλος της πονάει.
Δεν πονάει αυτή,εμείς πονάμε...
Γιατί αγαπήσαμε! και αγαπήσαμε μοναδικά επειδή θελήσαμε και τολμήσαμε να ορίσουμε έννοια σε αυτήν την μαγική λεξούλα!
Μέρα γιορτής ,μέρα ευχών δεν αντιστέκομαι θα ευχηθώ!
Οτι αγαπάτε όσοι αγαπάτε και ότι ποθείτε όσοι δεν σας αγαπούν να σας ποθεί το ίδιο!
Να περάσετε υπέροχα,όπως κάθε άλλη ημέρα αγάπης!--
ΚΛΕΨΕ ΖΩΗ
Λαθραίες σκέψεις ......
Λαθραίες σκέψεις ... γιατί φοβάμαι να πω ένοχες που ξεχύνονται σαν ηφαιστειακή ενέργεια έτοιμη στην παραμικρή αιτία να ξεσπάσει να χυθεί και να λιώσει κάθε αναστολή και ομίχλη μου κρύβεται μέσα μου ..
θέλω τόσα πολλά να σου πω , να σου δείξω , να σου ψιθυρίσω και να μην τρομάξεις , το μυαλό μου σαλεύει , τρελαίνεται ... λαχταρώ να χορέψω μαζί σου στην βροχή .. να σο δείξω σημάδια και ενθύμια εφηβικών χρόνων .. χρόνια γεμάτα απο όνειρα που μούχλα μυρίζουν .. πια ! να σου απλώσω τα χέρια .. να έτσι! να τραβήξεις τις κουρτίνες που ερμητικά έχω κλειστές και φυλακίζουν τον νού μου και την καρδία μου , να μοιραστούμε μαζί κάθε μυστικό κήπο .....να σκύψεις να μυρίσεις ολα τα άνθη που ταπεινά σε περιμένουν ....
.. να χορεύω στον ρυθμό της ανάσας σου να σιωπώ στο φιλί σου να σεργιανίσω στο κορμί σου .. να ζωγραφίσουμε τα όνειρα που έχουμε βαθιά μέσα μας .... με στίχους .........
.... σιωπώ γιατί λαθραία σκέφτομαι ......
mh mou aptou
-- ΚΛΕΨΕ ΖΩΗ
θέλω τόσα πολλά να σου πω , να σου δείξω , να σου ψιθυρίσω και να μην τρομάξεις , το μυαλό μου σαλεύει , τρελαίνεται ... λαχταρώ να χορέψω μαζί σου στην βροχή .. να σο δείξω σημάδια και ενθύμια εφηβικών χρόνων .. χρόνια γεμάτα απο όνειρα που μούχλα μυρίζουν .. πια ! να σου απλώσω τα χέρια .. να έτσι! να τραβήξεις τις κουρτίνες που ερμητικά έχω κλειστές και φυλακίζουν τον νού μου και την καρδία μου , να μοιραστούμε μαζί κάθε μυστικό κήπο .....να σκύψεις να μυρίσεις ολα τα άνθη που ταπεινά σε περιμένουν ....
.. να χορεύω στον ρυθμό της ανάσας σου να σιωπώ στο φιλί σου να σεργιανίσω στο κορμί σου .. να ζωγραφίσουμε τα όνειρα που έχουμε βαθιά μέσα μας .... με στίχους .........
.... σιωπώ γιατί λαθραία σκέφτομαι ......
mh mou aptou
-- ΚΛΕΨΕ ΖΩΗ
Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008
alma libre
ΕΛΑ, ΞΑΠΛΩΣΕ...ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΡΦΩΣΕ Η ΝΥΧΤΑ,
ΣΕΙΡΑ...ΚΛΕΙΣ'ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΙ ΑΦΗΣΟΥ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΝ' ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ...
ΓΕΛΑ ΛΙΓΟ... ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΝΟΙΓΩ ΖΩΗ ΚΙ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΣΒΗΣ'ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΙ ΑΚΟΥ ΑΠΛΑ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ...
ΠΕΦΤΕΙ Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ! ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ...
ΜΗΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ... ΚΑΚΟ ΜΗ ΒΑΖΕΙΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΦΤΑΝΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΦΤΑΝΩ ΕΓΩ ΚΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ...ΠΕΦΤΕΙ Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ! ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ...
mediN
ΣΕΙΡΑ...ΚΛΕΙΣ'ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΙ ΑΦΗΣΟΥ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΝ' ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ...
ΓΕΛΑ ΛΙΓΟ... ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΝΟΙΓΩ ΖΩΗ ΚΙ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΣΒΗΣ'ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΙ ΑΚΟΥ ΑΠΛΑ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ...
ΠΕΦΤΕΙ Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ! ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ...
ΜΗΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ... ΚΑΚΟ ΜΗ ΒΑΖΕΙΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΦΤΑΝΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΦΤΑΝΩ ΕΓΩ ΚΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ...ΠΕΦΤΕΙ Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ! ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ...
mediN
A Red, Red Rose Εντγκαρ Αλλαν Ποε
O, my love is like a red, red rose,
That is newly sprung in June.
O, my love is like the melody,
That is sweetly played in tune.
As fair are you, my lovely lass,
So deep in love am I,
And I will love you still,
my Dear,Till all the seas go dry.
Till all the seas go dry, my Dear,
And the rocks melt with the sun!
O I will love you still, my Dear,
While the sands of life shall run.
And fare you well, my only Love,
And fare you well a while!
And I will come again, my Love,
Although it were ten thousand mile!
That is newly sprung in June.
O, my love is like the melody,
That is sweetly played in tune.
As fair are you, my lovely lass,
So deep in love am I,
And I will love you still,
my Dear,Till all the seas go dry.
Till all the seas go dry, my Dear,
And the rocks melt with the sun!
O I will love you still, my Dear,
While the sands of life shall run.
And fare you well, my only Love,
And fare you well a while!
And I will come again, my Love,
Although it were ten thousand mile!
Feel μπορεις ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Come and hold my hand
I wanna contact the living
Not sure I understand
This role I've been given
I sit and talk to God
And he just laughs at my plans
My head speaks a language
I don't understand
I just wanna feel
Real love feel the home that I live in
'Cause I got too much life
Running through my veins
Going to waste
I don't wanna die
But I ain't keen on living either
Before I fall in love
I'm preparing to leave her
Scare myself to death
That's why I keep on running
Before I've arrived
I can see myself coming
I just wanna feel
Real love feel the home that I live in'Cause I got too much life
Running through my veins
Going to waste
And I need to feel
Real love and the love ever after
I can not get enough
I just wanna feel
Real love feel the home that I live in
I got too much love
Running through my veins
To go to waste
I just wanna feel
Real love and the love ever after
There's a hole in my soul
You can see it in my face
It's a real big place
Come and hold my hand
I wanna contact the living
Not sure I understand
This role I've been given
Not sure I understand
I wanna contact the living
Not sure I understand
This role I've been given
I sit and talk to God
And he just laughs at my plans
My head speaks a language
I don't understand
I just wanna feel
Real love feel the home that I live in
'Cause I got too much life
Running through my veins
Going to waste
I don't wanna die
But I ain't keen on living either
Before I fall in love
I'm preparing to leave her
Scare myself to death
That's why I keep on running
Before I've arrived
I can see myself coming
I just wanna feel
Real love feel the home that I live in'Cause I got too much life
Running through my veins
Going to waste
And I need to feel
Real love and the love ever after
I can not get enough
I just wanna feel
Real love feel the home that I live in
I got too much love
Running through my veins
To go to waste
I just wanna feel
Real love and the love ever after
There's a hole in my soul
You can see it in my face
It's a real big place
Come and hold my hand
I wanna contact the living
Not sure I understand
This role I've been given
Not sure I understand
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008
Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008
Pamplo Nerouda
'Αφησε λεύτερα τα χέρια μου και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
'Αφησε τα δάχτυλά μου να τρέξουν στους δρόμους του κορμιού σου.
Το πάθος - αίμα, φωτιά, φιλιά -με ανάβει με τρεμουλιαστές φλόγες.
Αλλά εσύ δεν ξέρεις τι είναι τούτο!
Είναι η καταιγίδα των αισθήσεών μου που διπλώνει τον ευαίσθητο δρυμό των νεύρων μου.
Είναι η σάρκα που φωνάζει με τις διάπυρες γλώσσες της!
Είναι η πυρκαγιά!
Και συ είσαι εδώ, γυναίκα σαν άθικτο ξύλο τώρα που η καμμένη μου ζωή πετάει προς το γεμάτο με άστρα, σαν τη νύχτα, σώμα σου!
'Αφησε λεύτερα τα χέρια μου και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
Δεν είναι έρωτας, είναι επιθυμία που ξεραίνεται και σβήνει, είναι καταιγισμός από ορμές, προσέγγιση του απίθανου, αλλά υπάρχεις εσύ, υπάρχεις εσύ για να μου δώσεις τα πάντα,και για να μου δώσεις αυτό που κατέχεις ήρθες στη γη -όπως εγώ ήρθα για να σε περιέχω για να σε επιθυμώ, για να σε δεχτω
mediN
'Αφησε τα δάχτυλά μου να τρέξουν στους δρόμους του κορμιού σου.
Το πάθος - αίμα, φωτιά, φιλιά -με ανάβει με τρεμουλιαστές φλόγες.
Αλλά εσύ δεν ξέρεις τι είναι τούτο!
Είναι η καταιγίδα των αισθήσεών μου που διπλώνει τον ευαίσθητο δρυμό των νεύρων μου.
Είναι η σάρκα που φωνάζει με τις διάπυρες γλώσσες της!
Είναι η πυρκαγιά!
Και συ είσαι εδώ, γυναίκα σαν άθικτο ξύλο τώρα που η καμμένη μου ζωή πετάει προς το γεμάτο με άστρα, σαν τη νύχτα, σώμα σου!
'Αφησε λεύτερα τα χέρια μου και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
Δεν είναι έρωτας, είναι επιθυμία που ξεραίνεται και σβήνει, είναι καταιγισμός από ορμές, προσέγγιση του απίθανου, αλλά υπάρχεις εσύ, υπάρχεις εσύ για να μου δώσεις τα πάντα,και για να μου δώσεις αυτό που κατέχεις ήρθες στη γη -όπως εγώ ήρθα για να σε περιέχω για να σε επιθυμώ, για να σε δεχτω
mediN
Σούπερ cyber – φλερτ!
Ευχαριστώ την Μυρτώ από στο sxeseis.gr που με άφησε να της κλέψω το παρακάτω κείμενο
Μήπως χάνετε τον χρόνο σας προσπαθώντας να αναλύσετε το προσωπικό μήνυμα που λάβατε από κάποιο άτομο που γνωρίσατε στο διαδίκτυο και σας αρέσει; Άραγε τι θέλει να σας πει; Και τι πρέπει να του /της απαντήσετε για να συνεχιστεί η επαφή; Η απάντηση σας θέλετε να είναι έξυπνη , να αφήνει υπονοούμενα και να δίνει κάποια συνέχεια σε αυτό το παιχνίδι του cyber-flirt; Ελάτε να δούμε τα βασικά του τέλειου φλερταρίσματος στην online επικοινωνία…Διαβάστε τις απαντήσεις σας και ακούστε αυτά που έχετε γράψει! Μήπως αντιλαμβάνεστε ειρωνεία ή επιθετικότητα σε αυτά που γράψατε; Εάν ναι, πατήστε γρήγορα το delete και γράψτε ένα καινούργιο μήνυμα που θα ακούγεται χαριτωμένο και ενδιαφέρον! Η online επικοινωνία κρύβει την παγίδα της έλλειψης αμεσότητας: εάν δεν εξηγηθείτε καλά μπορεί να παρεξηγηθείτε. Για αυτό…μετρήστε τα λόγια σας online!Διατηρήστε το ενδιαφέρον καθυστερώντας για λίγο το ραντεβού σας εκτός διαδικτύου. Ανταλλάξτε μηνύματα και απόψεις για κάποιο διάστημα με το άτομο που σας άρεσε για να σιγουρευτείτε ότι ακόμα σας αρέσει αλλά και για να είστε σίγουροι από άποψη προσωπικής σας ασφάλειας. Η περίοδος αναμονής της συνάντησης σίγουρα θα αυξήσει το ενδιαφέρον …Τα μηνύματα σας πρέπει να είναι σύντομα, απλά και να έχουν μια αίσθηση χιούμορ -ειδικά τα μηνύματα που αποτελούν προσπάθεια προσέγγισης! Μπορείτε επίσης να κάνετε και ένα κομπλιμέντο που σίγουρα θα ευχαριστήσει το άλλο άτομο και πιθανό να του δώσει και ένα λόγο να σας απαντήσει και να ανταποδώσει το κομπλιμέντο! Στην αρχή μιας online επικοινωνίας μη είστε πολύ διαχυτικοί , δηλαδή , μη γεμίζετε τα μηνύματα σας με καρδούλες , φιλάκια και όλα τα συναφή γιατί το πιο πιθανό είναι να μην λάβετε ποτέ απάντηση! Αφήστε τα φιλάκια και τις καρδούλες για άτομα που ήδη γνωρίζετε και που σίγουρα θα εκτιμήσουν την κίνηση σας αυτή.Όπως έχουμε πει και άλλες φορές , το πρώτο πράγμα που ΔΕΝ θα αναφέρετε σε μια online επικοινωνία είναι το σεξ , εκτός εάν βρίσκεστε σε site για γνωριμίες αποκλειστικά για σεξ! Στα άλλα site γνωριμιών , ένα πρώτο μήνυμα στο οποίο αναλύετε τα σεξουαλικά σας προσόντα αλλά και τις σεξουαλικές σας φαντασιώσεις μάλλον θα καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων.Μην απαντάτε αμέσως στα μηνύματα! Δώστε ένα περιθώριο κάποιας ώρας ή μιας μέρας. Δείτε το σαν το φλερτ στην καθημερινή μας ζωή. Αν κάποιος / κάποια σας δόση το τηλέφωνο του δεν θα πάρετε αμέσως….αλλά μην καθυστερήσετε και πολύ γιατί αυτό θα εκληφθεί ως αδιαφορία.Μην ξεχνάτε ποτέ να είστε ειλικρινείς! Δηλαδή , μην ξεχνάτε να αναφέρετε ας πούμε ότι είστε παντρεμένος / παντρεμένη…σημαντικό στοιχείο ειλικρίνειας! Μην λέτε ψέματα για την εμφάνιση σας ή για την ηλικίας σας γιατί αυτό είναι κάτι που εύκολα εξακριβώνεται και σίγουρα θα φέρει στο cyber – flirt σας ένα άδοξο τέλος.Διασκεδάστε και απολαύστε την online επικοινωνία και το cyber – flirt και μην ξεχνάτε ότι είναι ένα παιχνίδι , που μερικές φορές κερδίζετε και άλλες πάλι χάνετε!
Καλή επιτυχία….
Μήπως χάνετε τον χρόνο σας προσπαθώντας να αναλύσετε το προσωπικό μήνυμα που λάβατε από κάποιο άτομο που γνωρίσατε στο διαδίκτυο και σας αρέσει; Άραγε τι θέλει να σας πει; Και τι πρέπει να του /της απαντήσετε για να συνεχιστεί η επαφή; Η απάντηση σας θέλετε να είναι έξυπνη , να αφήνει υπονοούμενα και να δίνει κάποια συνέχεια σε αυτό το παιχνίδι του cyber-flirt; Ελάτε να δούμε τα βασικά του τέλειου φλερταρίσματος στην online επικοινωνία…Διαβάστε τις απαντήσεις σας και ακούστε αυτά που έχετε γράψει! Μήπως αντιλαμβάνεστε ειρωνεία ή επιθετικότητα σε αυτά που γράψατε; Εάν ναι, πατήστε γρήγορα το delete και γράψτε ένα καινούργιο μήνυμα που θα ακούγεται χαριτωμένο και ενδιαφέρον! Η online επικοινωνία κρύβει την παγίδα της έλλειψης αμεσότητας: εάν δεν εξηγηθείτε καλά μπορεί να παρεξηγηθείτε. Για αυτό…μετρήστε τα λόγια σας online!Διατηρήστε το ενδιαφέρον καθυστερώντας για λίγο το ραντεβού σας εκτός διαδικτύου. Ανταλλάξτε μηνύματα και απόψεις για κάποιο διάστημα με το άτομο που σας άρεσε για να σιγουρευτείτε ότι ακόμα σας αρέσει αλλά και για να είστε σίγουροι από άποψη προσωπικής σας ασφάλειας. Η περίοδος αναμονής της συνάντησης σίγουρα θα αυξήσει το ενδιαφέρον …Τα μηνύματα σας πρέπει να είναι σύντομα, απλά και να έχουν μια αίσθηση χιούμορ -ειδικά τα μηνύματα που αποτελούν προσπάθεια προσέγγισης! Μπορείτε επίσης να κάνετε και ένα κομπλιμέντο που σίγουρα θα ευχαριστήσει το άλλο άτομο και πιθανό να του δώσει και ένα λόγο να σας απαντήσει και να ανταποδώσει το κομπλιμέντο! Στην αρχή μιας online επικοινωνίας μη είστε πολύ διαχυτικοί , δηλαδή , μη γεμίζετε τα μηνύματα σας με καρδούλες , φιλάκια και όλα τα συναφή γιατί το πιο πιθανό είναι να μην λάβετε ποτέ απάντηση! Αφήστε τα φιλάκια και τις καρδούλες για άτομα που ήδη γνωρίζετε και που σίγουρα θα εκτιμήσουν την κίνηση σας αυτή.Όπως έχουμε πει και άλλες φορές , το πρώτο πράγμα που ΔΕΝ θα αναφέρετε σε μια online επικοινωνία είναι το σεξ , εκτός εάν βρίσκεστε σε site για γνωριμίες αποκλειστικά για σεξ! Στα άλλα site γνωριμιών , ένα πρώτο μήνυμα στο οποίο αναλύετε τα σεξουαλικά σας προσόντα αλλά και τις σεξουαλικές σας φαντασιώσεις μάλλον θα καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων.Μην απαντάτε αμέσως στα μηνύματα! Δώστε ένα περιθώριο κάποιας ώρας ή μιας μέρας. Δείτε το σαν το φλερτ στην καθημερινή μας ζωή. Αν κάποιος / κάποια σας δόση το τηλέφωνο του δεν θα πάρετε αμέσως….αλλά μην καθυστερήσετε και πολύ γιατί αυτό θα εκληφθεί ως αδιαφορία.Μην ξεχνάτε ποτέ να είστε ειλικρινείς! Δηλαδή , μην ξεχνάτε να αναφέρετε ας πούμε ότι είστε παντρεμένος / παντρεμένη…σημαντικό στοιχείο ειλικρίνειας! Μην λέτε ψέματα για την εμφάνιση σας ή για την ηλικίας σας γιατί αυτό είναι κάτι που εύκολα εξακριβώνεται και σίγουρα θα φέρει στο cyber – flirt σας ένα άδοξο τέλος.Διασκεδάστε και απολαύστε την online επικοινωνία και το cyber – flirt και μην ξεχνάτε ότι είναι ένα παιχνίδι , που μερικές φορές κερδίζετε και άλλες πάλι χάνετε!
Καλή επιτυχία….
εδω μπορειτε να βρειτε φιλουσ και γνωστους
vhma 1) http://irc.ftou.gr/cgi-bin/irc.cgi
vhma 2) antikatastash nickname me ena ths epiloghs mas.
vhma 3) to password menei keno ektos ki an exoume register to nick mas.
vhma 4) sto channel epilegoume to teleutaio ths listas pou leei allo kai anagrafoume : #sourealistes
vhma 5) telos patame login.
vhma 2) antikatastash nickname me ena ths epiloghs mas.
vhma 3) to password menei keno ektos ki an exoume register to nick mas.
vhma 4) sto channel epilegoume to teleutaio ths listas pou leei allo kai anagrafoume : #sourealistes
vhma 5) telos patame login.
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008
Αγανάκτηση ; …… δεν ξέρω …
Τελικά αυτός είναι ο χώρος μου μια άσπρη σελίδα …
Μάλλον επειδή τον βλέπω σαν ένα μέρος για να ξεσπάω τα νεύρα μου ή να ξεδιπλώνω τις στεναχώριες μου ή την αγανάκτηση που καμιά φορά με πνίγει και όσο και να προσπαθώ δεν ξεκολλάει από πάνω μου με τίποτα… αλλά ας το κάνω πιο γενικό … ας μιλήσω σε τρίτο πρόσωπο .. ( μην γίνομαι και κουραστική ) Όσο και να κρύβεσαι, όσο και να γελάς, όσο και να αποφεύγεις τα προβλήματα σου δυστυχώς αυτά είναι ακόμα εκεί για να σου υπενθυμίζουν την ύπαρξή τους, ακόμα και αν κάνεις το παν για να τα αποφύγεις, κάνοντας τον καραγκιόζη-γελωτοποιό που δε τραβάει κανένα ζόρι... εεε κάποια στιγμή, σε βρίσκουν και σκας σαν βόμβα νετρονίου, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αθόρυβα, με αποδέκτη μόνο αυτή την λευκή σελίδα και έπειτα στο πληκτρολόγιο , γιατί σύμφωνα με τη θεωρία του πολέμου πάντα υπάρχουν αδυναμίες, αλλά ο σωστός πολεμιστής δεν επιτρέπει σε κανέναν, είτε εχθρούς είτε συμμάχους, να τις δει.
Ανασκουμπωνόμαστε, λοιπόν, αφήνοντας πίσω την περίσκεψη για τις μάχες που χάθηκαν και ετοιμαζόμαστε για αυτές που έρχονται λίαν συντόμως. Στο κάτω κάτω, ίσως να είναι και καλύτερα. Σίγουρα, όμως, η αυτοπεποίθησή μου τραυματίστηκε βαριά καθώς και η εμπιστοσύνη μου σε κάποια τελευταία προπύργια στήριξης. Ας πούμε, λοιπόν, πως βρέθηκα σε ένα πεδίο μάχης ηττημένη, με τα πτώματα του στρατού μου ολόγυρά μου και με ελάχιστο χρόνο να αναδιοργανωθώ για μια επόμενη μάχη.. Φόρεσα την πιο σκληρή πανοπλία και την πιο μεγάλη αποφασιστικότητα στην ψυχή και ξεκινάω την επόμενη σταυροφορία... Αυτή τη φορά, δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας...
Mh_mou_aptou
Μάλλον επειδή τον βλέπω σαν ένα μέρος για να ξεσπάω τα νεύρα μου ή να ξεδιπλώνω τις στεναχώριες μου ή την αγανάκτηση που καμιά φορά με πνίγει και όσο και να προσπαθώ δεν ξεκολλάει από πάνω μου με τίποτα… αλλά ας το κάνω πιο γενικό … ας μιλήσω σε τρίτο πρόσωπο .. ( μην γίνομαι και κουραστική ) Όσο και να κρύβεσαι, όσο και να γελάς, όσο και να αποφεύγεις τα προβλήματα σου δυστυχώς αυτά είναι ακόμα εκεί για να σου υπενθυμίζουν την ύπαρξή τους, ακόμα και αν κάνεις το παν για να τα αποφύγεις, κάνοντας τον καραγκιόζη-γελωτοποιό που δε τραβάει κανένα ζόρι... εεε κάποια στιγμή, σε βρίσκουν και σκας σαν βόμβα νετρονίου, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αθόρυβα, με αποδέκτη μόνο αυτή την λευκή σελίδα και έπειτα στο πληκτρολόγιο , γιατί σύμφωνα με τη θεωρία του πολέμου πάντα υπάρχουν αδυναμίες, αλλά ο σωστός πολεμιστής δεν επιτρέπει σε κανέναν, είτε εχθρούς είτε συμμάχους, να τις δει.
Ανασκουμπωνόμαστε, λοιπόν, αφήνοντας πίσω την περίσκεψη για τις μάχες που χάθηκαν και ετοιμαζόμαστε για αυτές που έρχονται λίαν συντόμως. Στο κάτω κάτω, ίσως να είναι και καλύτερα. Σίγουρα, όμως, η αυτοπεποίθησή μου τραυματίστηκε βαριά καθώς και η εμπιστοσύνη μου σε κάποια τελευταία προπύργια στήριξης. Ας πούμε, λοιπόν, πως βρέθηκα σε ένα πεδίο μάχης ηττημένη, με τα πτώματα του στρατού μου ολόγυρά μου και με ελάχιστο χρόνο να αναδιοργανωθώ για μια επόμενη μάχη.. Φόρεσα την πιο σκληρή πανοπλία και την πιο μεγάλη αποφασιστικότητα στην ψυχή και ξεκινάω την επόμενη σταυροφορία... Αυτή τη φορά, δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας...
Mh_mou_aptou
Περσυ την τελευταια μερα στο σχολειο του Λαζαρικου διοργανωνασε μια γιορτη εκπληκτικη με χορους απο ολη την Ελλαδα στην οποια πηρανε μερος ολα τα παιδια του σχολειου.
Αυτο ομως που μου εμεινε απο ολη την γιορτη ηταν ο επιλογος της τον οποιον ομως εγω δεν καταφερα να αποθανατησω (οχι οπως ηθελα εγω τουλαχιστον).
Εβαλαν τα παιδια να περασουν μπροστα απο ολους εμας κρατωντας στα χερια τους μεγαλα χαρτονια με τους στοιχους του "Imagine" του αημνηστου Τζον Λενον με την διαφορα οτι ηταν μεταφρασμενοι στα ελληνικα.Την ωρα λοιπον που ακουγοταν το τραγουδι απο τα μεγαφωνα του σχολειου περνουσε το αντιστοιχο παιδι με τον στοιχο που ακουγονταν εκεινη την στιγμη!!! Πιστευω οτι ο Λαζαρικος πηρε τον καλυτερο στοιχο αυτου του τραγουδιου.Σου στελνω λοιπον την φωτογραφια του για να την βαλεις στο blog σου.......γιατι οπως ελεγαν οι φιλοι μας οι Κινεζοι................"μια φωτογραφια ισον..............με χιλιες λεξεις"Αφιερωμενη λοιπον σε ολους σας....Φιλακια.
Αυτο ομως που μου εμεινε απο ολη την γιορτη ηταν ο επιλογος της τον οποιον ομως εγω δεν καταφερα να αποθανατησω (οχι οπως ηθελα εγω τουλαχιστον).
Εβαλαν τα παιδια να περασουν μπροστα απο ολους εμας κρατωντας στα χερια τους μεγαλα χαρτονια με τους στοιχους του "Imagine" του αημνηστου Τζον Λενον με την διαφορα οτι ηταν μεταφρασμενοι στα ελληνικα.Την ωρα λοιπον που ακουγοταν το τραγουδι απο τα μεγαφωνα του σχολειου περνουσε το αντιστοιχο παιδι με τον στοιχο που ακουγονταν εκεινη την στιγμη!!! Πιστευω οτι ο Λαζαρικος πηρε τον καλυτερο στοιχο αυτου του τραγουδιου.Σου στελνω λοιπον την φωτογραφια του για να την βαλεις στο blog σου.......γιατι οπως ελεγαν οι φιλοι μας οι Κινεζοι................"μια φωτογραφια ισον..............με χιλιες λεξεις"Αφιερωμενη λοιπον σε ολους σας....Φιλακια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)