ΑΝΤΑΡΤΗΣ

μουτρωμένος ο ουρανός αλλάζει το χρώμα του,
καθώς γέρνει το δειλινό
προσπαθώ να βρω τριγύρω στο φως των κεριών
τροφή να θρέψω τους καημούς.

άφθαρτες υποσχέσεις προχωράνε με τις πληγές ανοιχτές
χειμώνας καταμεσής την άνοιξη
σώπασαν τα μαύρα πουλιά της ψυχής μου
οι μαργαρίτες της καρδιάς μου έκλεισαν τα φύλλα
χύνοντας στάλα στάλα τους λυγμούς μου…