Μες στη βουή της πόλης
Συνάντησα αθέατα πρόσωπα
Στην όχθη των ονείρων
Ένιωσα άχαρος , βρώμικος , φθηνός.
Πληγές μοναχικές χορεύουν
Σε κύκλους φωτιάς.
Χαρές πλανόδιες χάνονται στο ψέμα
Ζωγραφίζω ένα πορτραίτο μοναξιάς.
Αναμνήσεις της αυγής
Δώστε μου κάτι να χαρώ
Δώστε μου ένα λόγο για να ζω
Αισθάνομαι την φωτιά να σβήνει
Ματώνω αγγίζοντας το φευγιό σου
Σαν χθες θυμάμαι που παρακαλούσες
Εκείνο το φθινοπωρινό βράδυ του Οκτώβρη
Ποτέ να μην ξημερώσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου