σε ευχαριστω

Πριν από κάμποσο καιρό, είχε αναρτήσει η Λένα ένα πολύ ωραίο άρθρο για την Φιλία, το οποίο επικεντρωνόταν στο τί κυρίως δεν είναι "φιλία".
Το βρήκα εξαιρετικό. Ιδιαίτερα εύστοχο. Το κανα ως και copy paste για να το κρατήσω.
Η φιλία πράγματι, είναι πολύ ανώτερη από τον έρωτα, (που όπως και να χει ενέχει για τον καθένα μας ένα εγωκεντρισμό, από την άποψη ότι νιώθω ερωτευμένος με κάποιον γιατί με κάνει εμένα πάνω απο όλα να νιώθω καλά, ανεβασμένος, χαρούμενος, δυνατός για όλα)..
Η φιλία ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο να ενέχει τον έρωτα και το πάθος.
Είναι θυσία για το φίλο στηριγμένη πάνω στην αρχή (όπως και ο έρωτας) της αμοιβαιότητας, της μη ζήλειας, της αποδοχής του ευατού μας και του άλλου, της γλύκας, του μοιράσματος, της αλληλοστήριξης.
Ετσι πρέπει να είναι και ο έρωτας με την προσθήκη ωστόσο και του πάθους και της έλξης. Συχνά όμως οι ισορροπίες ταράζονται.
Εκεί ρόλο παίζει πόσο αποφασισμένοι είναι δύο άνθρωποι για το εάν θα διατηρήσουν αυτο το πολύτιμο που πέτυχαν, αν θα το επαυξήσουν, ή αν θα αδιαφορήσουν.
Ναι, μια βαθιά φιλία μπορεί να καταλήξει σε έναν πολύ δυνατό έρωτα, όπως μπορεί να καταλήξει και σ ένα "αντίο"...
Το θέμα είναι τί θέλει κανείς και πόσο διατεθειμένος είναι να επενδύσει στο συναίσθημα, "να δώσει για να σώσει"...
Ο έρωτας πρέπει να ενέχει τη φιλία.
Το αντίστροφο όμως δεν γίνεται. Μια φιλία μπορεί να γίνει δυνατός έρωτας. Γιατί έχει δοκιμαστεί. Εχει περάσει πολλά. Και έχει "δέσει' μέσα από τις εναλλαγές της χαράς και της πίκρας του καθενός, τις όποίες συμμερίζεται και ο άλλος σε βάθος χρόνου και όλο αυτό οδηγεί στην προς άνω κλιμάκωση των συναισθημάτων.
Ένας δυνατός έρωτας όμως σπάνια μπορεί να γίνει καλή φιλία. Γιατί απαιτείται αντίστροφη πορεία. Δηλαδή κλιμάκωση προς τα κάτω, αφού ξεκίνησε ανάποδα. Είναι μια αργή και διαρκής πτώση. Αντίστροφα δηλαδή από την ανηφορική πορεία της φιλίας προς τον έρωτα...

Σήμερα, η Φιλία ωστόσο από μόνη της είναι τζακ ποτ, μεταξύ ατόμων του ιδίου η του άλλου φύλου. Είναι τόσο σπάνια όσο και η πραγματική άδολη αγάπη για τον άλλον. Είναι το συναίσθημα εκείνο που μας ζεσταίνει την ύπαρξη ακόμη και στη θύμιση του προσώπου του αγαπημένου μας φίλου/ης (που έγινε αγαπημένος/η, από την συμπεριφορά του προς εμάς και την δοτικότητά του προς εμάς, για το ότι συμπάσχει μαζί μας). Είναι η χαρά που μας προσφέρει απλόχερα αυτός που μας τίμησε με τη φιλία του, επειδή εμείς το κερδίσαμε με τη δικιά μας προσφορά σε αυτόν και που κι εμείς εμπιστευόμαστε για την τιμή που μας έκανε να μας εμπιστευτεί.
Είναι το ανομολόγητο εκείνο σύμφωνο που υπογράφουν καθημερινά, και σε βάθος χρόνου οι καρδιές, δίχως συμβολαιογράφους, μεσάζοντες και δικηγόρους, δίχως την επέμβαση τρίτων, πάνω στην πίστη να κρατηθεί άρρηκτος ο ψυχικός δεσμός μεταξύ δύο ανθρώπων, συνοδοιπόρων στη θάλασσα της ζωής, που συχνά αναζητούν το λιμάνι να ξεσπάσουν την χαρά ή το δάρκυ τους, να πάρουν και δώσουν κουράγιο και χαρα.
Είναι το "είμαι εδώ" για σένα ακόμη και αν χανόμαστε και μοιραζόμαστε το μυαλό, την καρδιά μας και το χρόνο μας και με άλλους. Είναι το "φίλε έλα απόψε που πονάω" και εκείνος έρχεται....οτι κι αν κάνει όπου και αν είναι.Αν δεν έρθει μπορεί να είναι ένας..πληγωμένος έρωτας που δεν θέλει να είναι φίλος.
Η μπορεί να αισθάνεται ότι ο ίδιος είναι ένα τίποτε, που φόρεσε απλά τη μάσκα του "όλα" για να τσεκάρει τι απ όλα θα μπορούσε να ήταν στην δική σου τη ζωή. Μόνο που οι μάσκες πέφτουν αφήνοντας γυμνό, ή αυτό που αγαπήσαμε ή αυτό που δεν βλέπαμε...
Τι απ τα δύο?
Μα ο χρόνος θα δείξει και ο ίδιος όταν αποφασίσει τι πραγματικά θέλει να είναι....Και ναι, όπως και ο Ερωτας στην σωστή του όμως μορφή (σπάνιο), έτσι και η Φιλία είναι το "συμβόλαιο- κατάθεση ψυχής μεταξύ μόνο έντιμων ανθρώπων" που υπογράφεται πάνω στα φύλλα της καρδιάς και συνυπογράφεται με τον αλληλοσεβασμό, την αλληλοεκτίμηση και τον αλληλοθαυμασμό αφού γίνεται επειδή ο ένας νιώθει ότι έχει να πάρει από τον άλλον πράγματα και συναισθήματα που θα τον ανεβάζουν ως άνθρωπο θα τον βελτιώνουν ως προσωπικότητα. Εχει να πάρει, χαρα, να διδαχθεί, να βοηθηθεί, να νιώσει , να σκεφτεί...Τέτοιες σχέσεις και συναισθήματα μας τροφοδοτούν μόνο με θετική ενέργεια και είναι τόσο πολύτιμα αυτά τα δύο, όσο και η ίδια η ζωή.Γιατί ζωή δίχως πραγματική φιλία και πραγματικό έρωτα τί να την κάνεις?

ΝΟΥΦΑΡΟ